Merhaba dostum…!
Senden haber alamadan nice günler geçirdim,
Nicedir hasretim bir dost sesine
Nasıl gidiyor desem hayat,
Senin de hasretlerin mi bileyleniyor yoksa...
Kırık kalbini mi tamir ediyorsun, sorumlularını bilmeden;
Yapıştırmak istiyorsun belki her parçayı,
İzinsin verdiğin parçalarını toplasan belki de...
Belki de küsmüşsündür hayata,
Darılmışsındır sana bu acıları hediye etti diye,
Belki yalnızsındır çıktığın hayat yolunda,
İçin acıyordur belki de…
Paylaşamadığın duygularınla dalıyordur gözlerin uzaklara,
Kimsenin dolduramadığı;
Kocaman bir boşluğu fark etmişsindir içinde,
Yüreğin konuşmaz olmuştur seninle,
O da bırakmıştır seni,
Sıkıntılarınla baş başa kalmışsındır,
Alıp başını gitmek istemişsindir,
Tanınmadığın bir yere…
Çok da farklı değil bende de hayat,
Aynı hediyeleri bende aldım,
Hatırlar mısın sana söylediğim sözleri,
“Bizim kaderimiz birlikte yazılmış…”
Aynı dikenler batıyor elimize,
Aynı yerinden yaralanıyoruz hayatın…
Gülmesine gülüyoruz;
Birde içimizde kopan fırtınalar dinse,
Belki ağrımaz o zaman kalbimiz…
Ayrı yollarda yürüsek de,
Ayrı bedenlerde gezinsek de,
Biliyorum…
Biliyorum bir gün;
Bir gün kavuşacak ellerimiz dostça
Ayrılmamak üzere kenetlenecek bedenlerimiz,
Biz susacağız…
Ve o zaman konuşacak yüreğimiz…
16 / 07 / 2003
