Durduk yerde kimse kopmaz adamım
Doğduğunda "bismillah"denerek
Göbek bağının gömüldüğü topraktan.

Ben diyeyim: yazgıdan,
Sen de: gardaş yokluktan !

Bir kez çıkardın mı cızgılı mintanı sırtından
Atıp pontulu
Geçirdin mi pantolonu bacağına,
El kapısında bakar gibi bakarsın
Baba ocağına.

Serde erkeklik var,
Serde babalık var,
Dönemezsin !
Yıkılıp yok olsan da eski bir mezar gibi
-Ben geldim ana ! diyemezsin.

Yıldızların
Çıplak kadınlar gibi oynaştığı,
Hiç yılışmadan işmarlaştığı
Bozlak deminde bozkır gecelerini
Özleme hakkı alınmıştır elinden.

Ve adamım,
Her bitişte yeniden başlamaktır senin hikayen...