 |
 Anasayfa |
| Son
Eklenenler |
| Forumlar |
| Üyelik |
| Yazar
Katýlýmý |
| Yazar Kütüphaneleri |
 |
|
25 Kasým 2003
Deniz Kabuklarý
Umut
| Tanýþtýklarý sahilden toplamýþtý o deniz kabuklarýný.Ege’den,kekik kokusu ve mavinin ortak yeri,Ege’den çýkan bu iliþki ,o deniz kabuklarýný da Ýstanbul’a getirtmiþti kekik ve mavi kokan bu iliþkiyle beraber. |
|
Tanýþtýklarý sahilden toplamýþtý o deniz kabuklarýný. Ege’den, kekik kokusu ve mavinin ortak yeri, Ege’den çýkan bu iliþki , o deniz kabuklarýný da Ýstanbul’a getirtmiþti kekik ve mavi kokan bu iliþkiyle beraber. Saatlerce sürmüþtü sahilde o birbirinden deðiþik deniz kabuklarýný toplamak, ve bir Ýstanbul kýþýnda en güzellerinden sevgilisiyle küpe yapmýþlardý beraber .
Þimdi aðlayarak yere boþalttýðý o deniz kabuklarýydý. Kýzýn bakýþlarý donuk bakýyordu yere dökülen deniz kabuklarýna. Aðlayarak baðýrýyordu, bildiði halde amaçsýz çýrpýnmanýn faydasýzlýðýný. Yere dökülen kabuklar gibi dökülüyordu bir bir umutlarý.
Onu kaybetmiþti, sevgilisini kaybetmiþti ve en güvendiði yerden, iliþkisinden kan kaybetmiþ, iliþkisini kaybetmek üzereydi. O donuk bakýþlar, sözlerinin ona ulaþmamasý, dökülen deniz kabuklarýnýn o yeþil halýda birer ölü gibi yatmasý , sonucu belli iliþkisiyle yalnýz kalan adamý iyice boðuyordu.
Yalnýz kalakalmýþtý, sevgisiyle, aþkýyla, onunla kurduðu yaþamla yalnýz kalmýþtý. Hiç düþünmeden sinsice gelen ayrýlýðý birden içinde hissetmiþti. Yýllar önce sevgilisinin ayrýlýk acýsý nerde olur biliyor musun, karnýn oralarda , midenin altýnda bir yerlerde diye tanýmlamasýný þimdi o acýyý tamda dediði yerde yaþayarak hissediyordu.
Hiçbir yere sýðdýramadýðý sevgisini sahipsiz býrakan yüze baktý, deniz kabuklarýna. Aralarýn da ki ayrýlýðý derinleþen uçurum gittikçe büyürken, ayný tarafta kalan iliþkisi ve o bakakaldý deli gibi sevdiði o yüze, uçurumun öbür ucuna , kaybetmiþti.
Ýçine batan onca acý ve biriken onca çaresizlikle, ýslak kirpikleriyle ona baktý. O sahili düþledi, her þeyin baþlangýcý o maviyi. Ege’nin o mavi kýyýsýnda baþlayan her þey , Ýstanbul’un göbeðinde ara sokaklarýn o eski evinde son buluyordu, kaybederken kendini, son, bulmuþtu ve kazanýrken kimliðini, ete kemiðe bürünürken ayrýlýk, sessizlik derin bir çýðlýk gibi sarýp sarmalýyordu adamý. Ýstanbul bekliyordu onu þimdi, sessizce kucaklayýp sarýp acýlarýný dindirecek sokaklar bekliyordu, bir anne huzuruyla sýcacýk ve bir orman kalabalýðý ve dinginliðiyle yok olmak için Ýstanbul.
|
Söyleyeceklerim var!
Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?
Yazýlarý
yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz
ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz,
yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.
Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.
|
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
|
Soluk alan tek yaným þiir. Yolda yürürken yüzüme çarpan esintide saklý,içtiðim su da,gülümsememde ve gözyaþýnda,boðulup da içinden çýkamadýðým anda da,mutluluðu bulutlarýn beyazlýðýnda gezdirenin de þiir olduðunu biliyorum. ,yetmez mi. ,.
Etkilendiði Yazarlar:
Yýlmaz Odabaþý,Þükrü Erbaþ,Edip Cansever,Metin Altýok,Cemal Süreya
|
|
bu
yazýnýn yer aldýðý
kütüphaneler |
|
|
|
|
