Kanıyor Hala Sevgim Bileklerinden
Kim bilir kaçıncı bu prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /
yokluğunun uçurum sızısı içimde
ve tam eritmekte İstanbul
sevgiyi ,o derin doyurucu lavıyla
ve yükselmekte mut mutsuzluk,
**heyecan sıradanlık, küçük ışıklar arasından
-Sensizim-
diyorum ve ne iyi
boğulurken bu insan kalabalığı İstanbul’da
Seviyorum çırpınışımı
ve bekliyorum bana dönecek martıyı
Günler,aylar ve yıllar
diye uzarken insansal takvim
bendeki;
Aşksız hayatı gösteriyor.
Kanıyor mu sevgim hala bileklerinden?
Buz gibi soğuk ten umudum
ve şimdi hepinize size de
ve hepinize
gözlerimi kapatıyorum
yok İstanbul
bir tek seni sorgulamıyorum.**
