Yitik Aklıma Dokun Dudaklarınla...

gel artık / yitik mevsimlerime, / yitik aklıma dokun dudaklarınla! /

yazı resim

gittiğinde mevsim zemheriydiprefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /

aradan yıllar geçti,ama mevsim hala zemheri

ya ben donup kaldım, yada mevsim hiç değişmedi.

İncecik bir su akıyor buzlar altında

İncecik bir sızı giriyor sol yanıma

buzul saçların o an aklımda

gel artık

şaşkın aklıma dokun dudaklarınla!

nar çiçekleri açıyor,

kimi zaman papatyalar

çiçeklerde ne bu karmaşa ne bu şaşkınlık

oysa mevsim hep zemheri burada...

sensiz aklım karmakarışık

gel artık

karmaşık aklıma dokun dudaklarınla!

Sen gideli,

unuttu aklım mevsimleri..

dön artık getir bana mevsimlerimi..

kınalı keklikleri,pepuk kuşlarını,

ebruli baharları,güneş mevsimini

oysa yokluğun donduruyor beni

gel artık..

donmuş aklıma dokun dudaklarınla!

sen gideli her şey aynı burada..

saçaklardan yine sarkıyor buzlar

esiyor viran viran, kar, tipi ve boran..

dağlarda silah sesleri..

karkana, kan kara bulandı

duy çığlık çığlık yakılan ağıtları

gel artık

virane aklıma dokun dudaklarınla!

Sen gideli

aklım döküyor bir bir yapraklarını

nafile çırpınışlarım

buz kesmiş ellerim

karbeyaz çaresizliğim

aklımın yaprakları yetmiyormevsimleri değiştirmeye

özledim defne yapraklarını

dağ kengerlerini

gel artık

çaresiz aklıma dokun dudaklarınla!

özledim buz tutan kirpiklerini..

buz mavisi gözlerini

dokunduğumda al al olan yanaklarını..

yitirdim seni

yitirdim mevsimleri

yitirdim aklımı

gel artık

yitik mevsimlerime,

yitik aklıma dokun dudaklarınla!

Başa Dön