Aşk ve Dost
.
Ne yapsak, ne etsek, ne kadar dirensek de olmuyordu,
bir çekimdi bizi bırakmayan....
Sanki bir yasanın
kabul etmesek de, görmesek de
gücü vardı üzerimizde...
Kaçtık çoğu kez birbirimizden
unutmaya çalıştık ki, nafile....

Beni O'na çeken güç ne fiziği, ne sesi
ne kariyeri, ne nerede olduğu
ne şu, ne de buydu,
yazdıklarıydı ona, buna, sevdiğine, sevenlerine...
Her dizede kendimi buluyor daha da yaklaşıyordum o ruha...
Düşlerim süsleniyordu onlarla,
bağımlısıydım her imgesinin
her sözünün onlu geçen zamanlarda...

Benim için O;

Bir sevdaydı şiirleri gönüllerde yaşayacak,
Sonsuzluktu mavilere apansızca varılacak..

Konuşurduk ondan, bundan birlikteliğimizde
iyi bir arkadaşlık, dostluktu kurulan bence...
Ne zaman O sevdaya değdikçe
içim titrerdi eskileri deştikçe..
Ne çok yıpratmışlardı O'nu,
ne çok kırmışlardı o kocaman yüreği...
Yaklaştıkça birbirimize korkular sarıyordu içimi
istemiyordum yitirmek O'nu asla...
Ne kadar da huysuzumdur bilirim de,
her mutlu anımda neden korkarım böylesi
oldum olası bilemem...

Bir gün sordu

'sen severken aldatıldın mı,
sen nedensiz terkedildin mi? '

gülümsedim her zamanki halimle
bunlarsız geçer miydi bir yarım asır :))))
dedim, dedim ama O duymadan kendime....
O da biliyordu ama soruyordu işte laf olsun misali...

Anlatırdı, anlatırdı yarım sevdalarını, umutlarını, düşlerini
dinlemek onları yorumsuz ne büyük zevkti....

Bir gün bir hatunu sevdiğini, bunu asla O'nun bilmeyeceğini
söyledi... İçim cız ederek
' Ne kadar şanslı biri, gizlemen haksızlık değil mi? '
dediğimde yanıt bile vermedi....
Tanrım, Tanrım ne olur O ben olmayayım derken içimden
o sevmediğim maskemi takmış, kendime bile dürüst olamıyordum.
Haklıydım kendimce güya

ben değil miydim sevdaya tövbe eden,
ben değil miydim aşka asla diyen?

'Ben dostluğu, arkadaşlığı aşka, sevgiliye yeğlerim
benim için sen çok değerlisin,
senin mutluluğun beni daha mutlu kılar,
fakat istemiyorum
dost yüreğimiz kanamasın
istemiyorum
yitmesin, yok olmasın'..

dediğimde, yüzü bir tuhaftı.
'Neler diyorsun, tabi ki
dost olduğundan sana
kimseye diyemediklerimi dedim,
neden yiteceğini düşünürsün? '
dedi garipçe..

'Haklısın, ama senin yerin bir başka
ben seni, kimseyi oturtmadığım bir yere oturttum,
o yer sana ait, ara ara sen dolaşamaya çıksan da,
döndüğünde aynı yerde bulacaksın kendini'..

ancak diyebildim bu sözler karşısında...
Sonrasıysa biraz üşüdük ikimiz o bahar güneşinde....
Yazmadı o günden sonra bana günlerce tek bir kelime....
Çok hoşgörülü görünsem de,
oldum olası grurlu, biraz da inatçı bulurum kendimi...

'Yitirdin! ! ! !
İşte yitirdin gene
bir dostu, bir sevdiğini
kal yanlızlığınla...
Sen kendin çiziyorsun kendine gri resimleri!
Unut 0'nu, bak o nasıl kolayca sildi! '

diyebildim kendime, diyordum da
O'nun uzaktan izlemekten kendimi
alakoyamıyordum....
Çoğu kez kıskançlık duvarlarını yıkmaya çalışsam da
her geçen gün daha güçlü yapılar yapıyordum aslında.

Bir gün soğuk deli bir kışın gecesi bir ses O'ndan...
İnanamadım, bu gerçek olamazdı! O'ydu seslenen
benimle konuşmak istiyordu...
Sesi içimi daha bir üşüttü
o ses buruktu, güçsüzdü, sitemkardı....
İçimdeki O'na uçmak için kanatlanan kelebeği

'olamaz öyle şey,
yanlışlardasın yakışmaz sana'

diyerek tutuyordum içimde...
Konuştuk, sudan, havadan, ondan, bundan..
Başladı saklı sevdasını anlatmaya
gene seviyordu o hatunu habersizce
bense dinliyordum O'nu
gözlerimi kaçırarak
kemancı misali sessizce....

'Sen nasılsın, nelerle uğraşıyorsun? '

dediğinde

'aynı yerdeyim, çok iyiyim' diyebildim güçlükle....

'İyi ki o güzel ben değilmişim,
iyi ki bana sevdalanmadın,
ben iyi bir aşık olamam,
istesem de hiç olamadım'

diyemezdim ya o anda...
Sözler gereksizdi aramızda
O beni en iyi anlayan, hissedendi...

Ben dost kalmalıydım O'nun dünyasında.
Dostluğun, aşka dönmesi kolay
ama aşıkların, dost yerine sığması zordur bilirim..
Geçen acımasız zaman
sevdaya bulaşınca o yeri ufaltıyor,
hatta yok bile ediyor...

Sevgiliden ayrıldıktan sonra biten aşkların ardından
'dost, arkadaş' kaldık diyenler düşündürür beni
Bu olası mı? Bilemem......
Ben hiç uğraşmadım,
eğer uğraş verseydim bana göre
bu ancak ya bir tutsaklık,
ya alışkanlık olurdu,
bir dostluk ya da arkadaşlık asla....

O, dileğince
güzelini sevmeye devam etsin
fakat yıpranmasın, üzülmesin,
yara almasın dileğim.....
Bir yıl değil, bin yıl sonra da
aynı inadımla, aynı çizgimle, aynı maskemle
devam edeceğim ben O'nlu ilişkime..
Dedim ya
bizi çeken bir güç var aramızda
O'nunla benim oluşturduğumuz
bizli yaşamı var eden bir güç
ve bence güzelden de güzel,
yaşamaya da değer
olan aşktan da öte bir güç....
.
Nesrin Göçmen
05/02/2004