Ekmek arasý Kelimeler


Elleri mor kýnalý bir teyze var bakkalda
Ekmek satan, hamurunu kendi açan.
Ne zaman görse beni
Asar suratýný, bekler...
Sonra bir iki þey mýrýldanýr.
Kendi bile duymazken dediklerini,ben
Tedirginliklerimi kapýda býrakýr yaklaþýrým
Bir ekmek isterim.
Güzel gözlerini yerden kaldýrmadan uzatýr bana.
Yüreðimin üstünde bir kara bulut yaðmaya baþlar iþte o anda.

Kapýdan çýkar çýkmaz aðlarým
Koþarak bir þatonun paslý kapýsýna.
Bölerim ekmeði onun anýsýna.
Ýçinden buruk kelimelerle anlatýlmýþ birer hikaye çýkar
Her seferinde.
Evet
Her seferinde
Ben okumaya baþladýkça onlarý
Saatin tik taklarý durur.
Bittiðinde ancak hikaye, devam eder zaman
Elimde hamuru kalýr bitik hikayelerin.
Bu sefer de ben donar kalýrým.
Zaman bana gülümser.
Hatta bir þaplak hissederim ensemde.
Dengemi kaybeder, doðrulurum.

Sonradan fark ettim tüm bunlarý,olanlarý
Ýçimde hikayeler büyütmüþüm.
Kocaman etmiþim onlarý.
Mor kýnalý teyzenin hayatýný.
Yavaþ yavaþ içimdeki acý korku terk etti beni.
Yerini býraktý buruk bir þeker tadý.

Ve aklýma düþtü yakýn þimdilerde...
Ben elleri bomboþ bir teraziyken
Kefelerim dolmaya baþladý.
Kaç kilo kelime sattým,
Kaç kilo gerçek satýn aldým
Bilmiyorum!..
Sadece mor kýnalý teyzeyi özlüyorum.