Lekesiz Olmalý Ayrýlýklar da


Ayrýlýklarda grurun, saygýnýn
þaþkýným yitiþine..
Yaþamdan öðrendiðim,
ne olursa olsun
bir þey eksiliyorsa,
kötü kokular saçýyorsa
yok zorlamanýn yararý..
Devam edilirse sonuç
felaketce bir kopuþ...
Oysa ayrýlýklar da
baþlangýçlar gibi sessiz olmalý...
.
Araya ötekiler girdiyse,
yalanlarla grileþtiyse mavi,
üþümeye baþlayan ruhlarýn
ne ilacý vardýr,ne de hekimi...
Buz gibi olduysa yürek
yararý yoktur geri dönüþün...
Bir þans daha denirse de
sonuç titreme nöbetleri..
.
Niçinlerde dolanmanlar,
öfke, kin, intikam büyütmeler,
suçlamalarla seslenmeler,
daha da yaralar ayrýlýklarý....
Yaþanmýþlarý güzelliðince,
olduðunca býrakmak varken
kirletmek neden, niye? ? ? ?
Bir zamanlar
“sevdiðim, her þeyim” dediðinde
kara bir leke kalmak
hem de kendinin sürdüðü bir leke
verilen bir hak mý
kime ve niye? ? ?
Yaþanýlan, yaþatýlan
güzel, doyumsuz anlar,
bir suçsa, hataysa
tek kiþilik deðildi
Ýþlenirken oysa...
.
Tükeniþe girildiyse
vazgeçmek gerek saygýyla
bir zamanlar “vazgeçilmezim” denilenden,
daha da karartmadan maviyi
sunulan güvenle verilmiþ
imkansýzlarýn anýsýna....
.
Yaþam defteri sonlanýnca,
beden üþüyüp, yorulduðunda,
ruh nasýl tertemiz,beyazlar içinde
býrakýp onu gidiyorsa,
onur, grur zedelenmeden
suçlamaya girmeden,
lekesiz ve sessizce
olmalý ayrýlýklar da....
.
15/04/2004

Nesrin Göçmen