Yine yoksun…
Sevdiklerim yanımda, sen yoksun…
Oysa yemin etmiştik kadere
Hep yanımda olacaktın…
Hele ki doğum günümde…
Tüm sevdiklerim yanımda, bir tek sen kayıpsın…
Demiştim sana kıymetini bilmezler, üzerler seni diye
Ağlatacaklarını söylemiştim…
Anladım…
Biri üzülmeden biri mutlu olamıyormuş,
Mutluluk için bir başkasının acı çekmesi gerekiyormuş
Anladım...
Ne söylenecek bir söz var artık,
Ne de paylaşacak bir mutluluk
Senden kaçmaktan yorgunum,
Hayalini beklemekten bitkin…
Bir hayalin gölgesinde yaşıyorum
İz düşüp kırılan düşlerimle
Ağlamayı bir meziyet biliyorum…
İyi ki mi doğdum?..
Anlatılmak istenenler içimde kalıyor hep
Ağlıyorum…
Senin başkasının ellerini tuttuğunu düşündükçe
Ziyan oluyorum…
Her şeyimdin sen
Giderken kimsesiz bırakıp gittin…
Belki de yeni bir gelişin habercisiydi bu gidiş
Ya da bir daha dönülmeyecek, çok bilinmeyenli bir denklem…
Kim bilir…
Belki de şu anda bir sahil kasabasında yalnız olsaydım
Bana da Ağustos kokardı ağustos…
İyi ki mi doğdum?..
Kim bilir…
Belki de en iyisi……………..
Ne bileyim işte,
Herhalde böyle bir şeydir bir martının ağlaması
Ya da mevsimlik bir aşksızlık sancısı.
Bir şarkının anlattığı gibi,
“Bir daha böylesine sevilecek misin?
“Böylesine deli, saçmaca, sebepsizce”…
Ama yasaktı işte gözlerini anlamak…
Kaçını konuşuyordum sustuğum kelimelerin
Kaçını akıtıyordum yüzüne göl göz yaşlarımın…
Bitti belki de…
Her şey bir yalana bulanıp, akıp gitti uzaklara
Ta yüreğimin gitmek istediği yerlere…
Ne aşklardan geçtim ben,
Yaralı bereli sevdaların yarası oldum…
Dostlarım yanımda belki,
Sen yoksun…
Kaç ayrılığa dayandı ki bu gönül,
Buna dayanamıyor keza…
“Gideceksen bensizliğe hiç gelme” demiştim oysa
Gözlerimdeki yaşlar ayrılıktan miras kalbime
“Bir aşkı paylaşmak için çok geç”
“Bir paylaşıma aşık olmak için ise erken” mısralarımda.
Benimle sevişmek yürek ister…
Belki de hiç ayrılmadık biz
Ya da “bizi ayıran herhangi bir otobüstü…”
Tüm olmamışlığımla,
Büyüyememişliğimle hatta
- Ki büyümek istiyor muyum acaba -
Yarım kaldım…
İçimde binlerce yıllık bir özlemin izleri
Gözlerim kapıda
Belki çat kapı gelirsin diye bekliyorum…
Ben içkiyi sevmezdim keza
İçiyorsam unutmak için değil güzelim,
Maksat muhabbet bitmesin
Hani sabahlamalar yani…
Dost ağızlarda sana dair cümleler sarf edilir de belki
Kendimi avuturum düşüncesi içimde…
O kadar hızlı geçiyor ki yıllar,
Aldatılmışlığımla,
Ve belki bir iki kez aldatmışlığımla büyümeye direniyorum
Hep çocuk kalmak istiyorum…
Belki şimdi yanımda olsaydın,
Ayrılık olmazdı bu şiirin ana fikri…
Ne çok noktalama işareti kullanılmış meğer ömrümde
Ben bu aşkı bir yerde görmüşümsü bir his içimde
Hani replikler aynı da,
Baş rol oyuncuları farklı sadece…
Kime niyet kime felaket bir aşk yani
Zordu aslında yanındayken yabancı gibi davranmak.
Yalnızlık değildi ama korktuğum
Hani bir sensizlik var ya,
Tarifi olmayan bir yenilgi duygusu,
Aşka, sevgiye lanet etmek
Hayata inancını kaybetmek gibi…
Aslında en zoru unutmak
Anlaşılamamak yani…
Ne?! Mutlu mu olmam lazım?
Aslında dedim ya; yalnız kalmak değil asıl korkum.
Sen sensizliği nereden bileceksin ki?
Anlatılması zor, yaşanması ölümcül…
Belki bu kadar sevmemiş olsaydım seni
Vazgeçmekte bir o kadar kolay olabilirdi bana…
Tıpkı seninki gibi yani,
Senin sevgisizliğin gibi…
Bilirsin işte,
Kolay mı seni sensiz yaşamak,
Ellerini tutmak isteyip salakça bahanelerle avunmak
Ya da sana sarılmak için, dokunmak için örneğin
Birbirinden saçma, birbirinden alakasız bahaneler bulmak…
Bende sensiz bir ben kalmadı bebeğim…
Her şey çok güzel olacaktı oysa
Biraz sevgi, biraz da sabır yeterdi
Amannnn… Ağbicim boşver…
Vakit de geç oldu zaten
Daha gidip yatıcam
Hani sen diye sarılıyorum ya yastığıma…
Yarın da doğum günüm zaten…
Ne?..
İyi ki mi doğdum…