Topraða Dair

Topraðýn üstünde yalýnayak yürüyeceksin
Çýkar þu ayakkabýlarýný, insaný kör ediyor.
Ayak parmaklarýnla yolu görebilmelisin
Suyu , rüzgarý.

Yýldýzlara dokunup
Çýrýlçýplak tenin ile, ta içinde
Topraðýn sadakatini duyumsamalýsýn sonra
topuklarýnla

Ayaklarýnýn altýndaki ýslak çimenleri duymalý
Ve çatlamýþ topraðý algýlamalýsýn
Býrak yosunlar ayaklarýnýn altýný okþasýn, öpsün
Kurumuþ yapraklarýn hýþýrtýsýný, heyecanýný tatmalýsýn


Git aþaðýya dereye
Ve koþ yukarýya suya doðru
Tut yüzünü þelaleye
Ve sonra güneþe býrak kendini

Yanaðýný topraða daya, kokusunu çek içine , duy
Nasýl büyük bir dinginlik yaydýðýný topraðýn
Ve sonra dünyanýn sana ne kadar yakýn olduðunu anlayacak,
Kendinin de ne varsa herþeyin bir parçasý olduðunu kavrayacaksýn
Senin de ait olduðun.

Çev. Ülkenur Kaynar
Martin AUER ‘Über die Erde’