Ürkütme yalnýzlýðýmý,
Sanma uyuyorum,
Sanma korkarým,
Ben senin hasretinden,
Yüreðimi susturuyorum…
Yalnýzlýðýma sarýlýp,
Isýnmaya çalýþýyorum…
Aslýnda hiç çalma kapýyý,
Anahtarýn var aç ve gir.
Sessizce otur bir kenara
Seni karþýlamamý,
Boynuna sarýlmamý bekle;
Bekle yalnýzlýðýmýn gitmesini,
Korkutma onu býrak kendi gitsin,
Nasýl olsa sen geldin diye gidecektir,
Sen gidince o yine bana geri dönecektir…

Geldiðinde kapýyý hiç çalma,
Býrak yalnýzlýðýmla baþ baþa kalayým,
Hüzünler tanýdýk artýk,
Yüreðimdeki yalnýzlýða boðulayým…
Bak yine kýpýrdanýyor kalbim,
Geleceksin diye hasreti çoðaltýyor.
Sanki ilk kez göreceðim seni,
Sanki ilk kez bakacaðým gözlerine,
Sanki ilk kez tutacaðým ellerini…
Kýpýr kýpýr yüreðim,
Sanki duracak gibi çarpýyor yüreðim…
yalnýzlýðým beni senden daha çok seviyor,
Bekleterek bedenimi yormuyor.
Býrak heyecanýmý yaþayayým,
Þimdi gelecek diye gözlerimi
Hasretle kapýya dikeyim.

Aslýnda sen hiç gelme,
Yoruldu kalbim beklemekten,
Hasreti yollara baðlamaktan yýprandý bedenim,
Bir gün heyecanýma yenik düþüp,
Seni göremeden öleceðim.