//Çýrpýnarak çekiliyor dalgalar
Duvarlarý yýkan fýrtýnalara,
Kim lânet edecek ki ?//

Çarpýlan kapýlar gibi suratýn orta yerine
Sundurmalardan damlayan
Paramparçalar gibi..
Toparlayamadýn iþte,
Ne kendini,
Ne geceyi..
Saklanamazsýn kendinden,
Yasaklanmadýðýn gibi…

Ulu orta baðýrýþýný sen duy
Bir deli yalým yalasýn,
Abalara sarmalanmýþ beynini..
Fýsýldama bile kulaklarýna,
Bu kadar çoðalýnca
Aslýný kaybettiðini…

Zehirli sözcüklerle karalanan defteri
Kanýksanmýþ bir kesik el,
Görmeyen bir çekik göz,
Söylemeyen dil gibi,
Pencereden görünen ayýþýðý
Nasýl sýnasýndý ki?

Yaþamamýþ ölümlü tüm yanlarýn gibi
Koparýp saçlarýndan
Sakallarýndan kaldýrýp atamadýðýn
Patlayan bir delimserik dað gibi..

/Sözlerim yasaklý bile olsa anlatacaðým/

Bir zaman çakýlý kalmýþ paslý bir çivi
Ne kadar saðlam tutarsa abanozun elini
Aklýmýn elinden tutup
Saðaltacaðým…

Asla bitmeyen bir yol bu fasit daire denen
Yukardan aþaðýya
Veyahut soldan saða
Savrulan bir gölge bu…

Olanaksýz bir düþleme hapsolan
Masadaki kadavranýn gölgesi soðumadan
Sen kaç kere öldüreceksin seni ?

Aylarý ve güneþleri erittiðin kazaný
Baldýrandan bir düþe kalayladýn
Kandýran ;
Kandýrýlandýn
Paramparçaydýn !