" Köpeðini uzak tut " diyerek baþlar onlarýn aþaðýlanmalarý. Tasmalarý takýlý olduðu halde, parklarda gezmeye bile haklarý yoktur onlarýn. Yolda yürürlerken bile daima iðrenç bir yaratýk gibi bakýlýr. Nefret dolu bakýþlarýn ve sözcüklerin nedenini bir türlü çözemezler. Eðer birde apartman dairesinde yaþýyorlarsa, beraber yaþadýklarý tüm aile fertleri toplum tarafýndan gerizekalý (?) muamelesi görür. Çünkü onlar dýþlanmýþ ve aþaðýlýk canlýlardýr... (?)

Peki tüm bunlarý hakediyor mu köpekler ? Kendi adýma söylemek gerekirse benim köpeðim, bir çok ailenin yetiþtirdiði çocuktan çok daha terbiyeli ve zararsýzdýr. Çimleri yolmaz, gülleri koparmaz, aðaçlarýn dallarýný kýrmaz.. En güzel yeþillik alanlarý çöple doldurmaz.. Yediði yada içtiði hiç birþeyin camlarýný kýrýp çocuklarýn geçeceði yerlere daðýtmaz.. Peki acaba kaç ailenin çocuðu parklarda, yeþillik alanlarda bunlara dikkat ediyor acaba ???

" Köpek besliyorum " sözü bile yanlýþtýr kanýmca. Zira köpekler beslenecek deðil, arkadaþ olunacak canlýlardýr. Hemde hiç bir insanoðlunun hiç bir zaman olamayacaðý arkadaþlardýr ve onlardan öðrenmemiz gereken çok þey vardýr. Psikolojisi bozulmamýþ ( orasý burasý kör býçakla kesilmemiþ, kapalý ve karanlýk odalara býrakýlmamýþ, pulbiber yedirilmemiþ ) köpekler, psikolojik anlamda bir çok insandan çok daha mantýklý hareket eder.

Peki onlardan neler öðrenebiliriz?.. Onlar karakter timsalidirler.. Sevdikleri canlýlarý yýllar geçse bile asla unutmazlar. Ufacýk iyiliði dokunmuþ bir insaný aradan yýllar geçse bile, ayný sevgi ve ayný hoþgörü ile karþýlarlar. Acaba kaçýmýz bize iyiliði dokunan insanlarý bir kalemde silip atmadýk ? Kaçýmýz eþimizi, çocuðumuzu, aile fertlerimizi gördüðümüzde bir köpek kadar sevinebiliyoruz ? Onun kadar içten sarýlýp, sevgimizi dile getirebiliyoruz ?

Köpeklerde herkesin yeri farklýdýr. Tanýdýðý tüm canlýlarýn onun yüreðinde bir yeri ve sýnýrý vardýr. Hoþgörü gösterirken ve yeter derken asla bu sýnýrlarý aþmaz. Herkese seviyesini ve yakýnlýðýný belli eder. Asla yüzüne karþý gülüp, arkasýndan havlamazlar.. Özellikle çocuklara karþý inanýlmaz bir toleranslarý ve hoþgörüleri vardýr. Kulaðýný çeken, üzerine at diye binen, orasýný burasýný meraklý gözlerle kurcalayan ufaklýklar karþýsýnda en ufak bir tepki bile vermezler.. Acaba kaçýmýz, kendi çocuklarýmýza karþý bile bu toleransý gösterebiliyoruz ??

Kötülüðü dokunmuþ bir insan köpekler tarafýndan asla unutulmaz. Sonraki zamanlarda sahibi yada sevdiði insanlarýn telkinleri ile tepki vermese bile, her zaman dikkatlidir. Daima o kiþiye karþý temkinlidir. Peki biz bu kadar dikkatli miyiz acaba ? Hayatýmýzda ayný çukura kaç defa düþüyoruz, kaç defa çýkýyoruz ? Yeri geldiðinde, bize zarar veren arkadaþlarýmýza dur demeyi biliyor muyuz ? Yoksa gerektiði zaman, gerekli tepkiyi vermeyip, zamanla dolup patlýyor ve anlamsýz yere iliþkilerimizi bitiriyor muyuz ?

Hayatýnýzda öleceðini bile bile sizi kurtarmak için önünüze geçen kaç dostunuz oldu ? Kaç insan deprem sýrasýnda sizi kurtarmak için kendi canýný feda etti ? Kaç tane dostunuz size çekilen býçaðýn önüne gözü kara bir þekilde geçti ? Hiç ölen bir yakýnýnýzýn mezarýnýn baþýndan ayrýlmayýp orda aðlayarak can vermeyi denediniz mi ? Böyle bir tutkuyu yaþadýnýz mý ? Eþiniz yada sevgilinizi bir hafta görmediðinizde yemekten içmekten kesilip, ölüm orucu tuttunuz mu ? Ýnsanýz, diðer canlýlardan farkýmýz duygularýmýzýn olmasý diye daima böbürleniriz, peki böylesi bir sevgi ve tutkuyu kaçýmýz kaç defa yaþadý acaba ?

10 saniye içinde paramparça edeceðiniz bir insan sizi her yanlýþ yaptýðýnýzda dayak atsa, ne kadar sabredersiniz ? Köpeklerin cevabý sonsuza kadardýr. Onlar iyisiyle ve kötüsüyle dost bildiklerini ölümlerine kadar severler. Gerekirse canlarýný onlar için feda ederler. Her yönüyle dostlarýna benzemeye çalýþýr, onlarýn istediklerini yapýp, istemediklerini yapmamaya, tam bir uyum içinde olmaya çalýþýrlar..

Biz insanoðlunun onlardan öðrenmemiz gereken o kadar çok þey var ki.. Biz onlardan sadakati, sevmeyi, tutkuyu, doðaya zarar vermemeyi, gereksiz tepkiler vermemeyi, arkadan konuþmamayý, kandýrmamayý, yapmacýk tavýrlar sergilememeyi, uyum içinde olmayý, otoriteyi, disiplini ve yürekten sevmeyi öðrenmediðimiz sürece onlarý aþaðýlamaya hakkýmýz yoktur. Köpeklerimizi beslemek yerine onlarla arkadaþ ve dost olmayý deneyelim, yukarda yazamadýðým daha bir çok güzel davranýþlarýný örnek alalým. Hayatýnýzda bir çok þeyin deðiþtini zamanla göreceksiniz..

19.06.2004