Bizim Sevdamýz / sen söyleme-11

Seninle ben, bir eylül sabahýnda güneþ boynunu bükerken, yeþilimsi sarý bir aðaçta, birbirine gülümseyen Ýki muhabbet kuþuyduk. Ben sana derdim, sen bana. Ben seni duyardým, sen beni.
Baþka kimseler duyamaz, iþitemezdi seslerimizi. Kimseler göremezdi gözlerimiz bakýþýrken...
Gönüllerimiz öpüþürdü, yüreklerimiz ayný sevdayý bölüþürdü, yarýsý sende, yarýsý bende.
Bir gizdi bizim sevdamýz...
.
Seninle ben, gökkuþaðýnýn renklerinden, yan yana iki renktik. Ne yaðmurlar, ne de þimþekler ayýramazdý bizi.... Renklerin kuþaðý ne zaman sisli daðlarýn üzerine köprü kursa; ne zaman sevenlerin baþý üzerinde dursa; yan, yana; can cana göklerdeydik biz..
Masmaviydi bizim sevdamýz...
.
Seninle ben, rengarenk kýrçiçekleri üzerinde, sevda türküleri söyleyerek gezinen, kanatlarý yürek benekli iki kelebektik. Yan yana uçar; ayný çiçeðe yan, yana konar; geceleri ateþböcekleri gibi yanar; sevda ýþýklarý saçardýk; sevenlere, sevgililere...
Bir sihirdi bizim sevdamýz...
.
Seninle ben, sevda okyanuslarýnda yüzen, iki ölümsüz yunustuk.. Gündüz sevda sularýnda taklalar atar, en derinlere batar; geceleri sessizce bakýþýr; burun, buruna yatardýk. Çýkmazdýk sevda okyanusundan; ölmeyip, yaþamak için biz...
Sonsuzluktu bizim sevdamýz...
.
Seninle ben, birbirini çýlgýnca seven; sevgisini, sevgilisini hiçbir þeye deðiþmeyen,
sevda bahçelerinde gezinen, bir prensle, prensestik.
Sevda bahçemiz gönlümüz, sevda pýnarýmýz yüreðimizdi.. Sevdalar ülkesinin göklerinde, ipek kanatlý sevgi melekleriydik biz...
Bir masaldý bizim sevdamýz....
.
Ne oldu sevdiðim ? Neden yüzün al, al oldu? Neden aralandý dudaklarýn, buðulandý gözlerin?
Biliyorum...
"Aramýza girecek ötekiler, ayýracaklar bizi" diyeceksin.
Korkma sevenim, gönlümüz sarmaþýk bizim.. Sarýldýlar sevgiyle birbirine..
Aramýza giremeyecekler, bizi incitemeyekler...
Onun için sen sus, sus lütfen, hiçbir þey söyleme, sen söyleme....
.
(sen söyleme-11)

21/09/2004
Nesrin Göçmen