veda şiiri


seni bana sorduğum an
kaç anıyı tur yaptı belleğimde su yitik
kaç sıradağı, kaç gece
göğsüme dizdim uyudum
kaç göğsümden / kaç gece
aşkı emzirdi zaman
dilimin çekmecesi yine o küflü hüzün
ahh o biçimli bükülüşün
ahh o biçimli bükülüşün

içim bana kapan...

yağmurlu bir sokaktım
gölgen benden geçerken
bedenimde o eski, teni yorucu talan
ve yüreğimi her gün
her yönden mahmuzlayan
o yatak şimdi bana
bak iltihap ateşi
bak iltihap ateşi

yüreğim şimdi kapan...

sözlerin ki aşkımı perçinleyen çekiçti
al o asi ruhumu, koy aşkın tezgahına
vur bir daha vur, vur bir daha vur
ruhumun ikiz eşi, anladım ki avından
sorumlu değil avcı
acıya akar ırmak
anladım bitiş acı
anladım bitiş acı

gözlerim şimdi kapan...