gel desem de gelemezsin

gel tutuþalým elele
gelelim gözgöze
seviþelim sonsuza kadar
çocuklarýmýz olsun
biri ilkbahar, diðeri sonbahar
gel aþalým þu karþý tepeyi
çadýr kuralým eteklerine
toplayalým kýrlardan papatya
bakalým aþk falýmýza
gel daha yaþanacak çok þey var
bu dünya bizim, ikimizin
girmesin baþkalarý
isyan edelim, asi olalým
özgür olalým
vermeyelim kimliðimizi
gel desem de gelemezsin artýk
bakamazsýn gözlerimin içine
diyemezsin ‘seviyorum’
tutamazsýn elimi
verdim tertemiz yüreðimi
anlamadýn, býrakýp gittin
sevda nedir bilmedin
aþk nedir yaþamadýn
tutkuyla sarýlýp öptün
iþin bitti, elenin tersiyle ittin
seçtin pýrýltýlý bir hayat
kaybolup gittin
hala ayaktayým
hala seviyorum
gel diyorum, gel
gelemiyorsun
çýkamýyorsun düþtüðün bataklýktan
aslýnda çýkmak da istemiyorsun
kaybolmak istiyordun
kayboldun pýrýltýlar içinde
hala ayný yerdeyim
ayný boyda, ayný kilodayým
sadece biraz yaþ ilerledi
saçlarýma ak düþtü
bir dirhem eksilmedi
eksilmedi sevdam
günlerden cuma
aylardan nisan
bir gül vermiþtin
hatýrlamýyorum neden?
saklýyorum hala
solmuþ, kurumuþ
geçenlerde yolum düþtü sizin mahalleye
avlunuzun taþ duvarlarý yýkýlmýþ
yeni bir bina yapmýþlar
bilmem kaç katlý, kaloriferli
anlayacaðýn deðiþmiþ
mahalleniz de senin gibi
ama ceviz aðýcý duruyor halen
devlet izin vermemiþ kesilmesine
oturdum gölgesine
yaktým bir sigara
çektim derin derin
havasý yok eskilerin
gýrtlaðýma sarýldý, boðarcasýna
uzaktan göründü bir genç kýz
üzerinde bujin, tiþört
elinde küçük bir bidon
sen geldin aklýma
fistan giyerdin, üzeri çiçekli
elinde taþýrdýn helke
gelirdin o meþhur çeþmeye
gelince gözgöze
seviþirdik, özgürce

12 ekim2004 / yozgat