Aşkın aldı benden beni. -Yunus Emre |
|
||||||||||
|
Bu yaşımda evcilik oynadım. Sonunu bile bile seni yaşadım. Bazen ben baba oldum sen anne Bir ev kurduk , Hani rüyalardakilerden, Hani pembe panjurlulardan, Bazen sen anne oldun ben çocuk. Ninniler söyledin , Masallar anlattın bana . Sıcaklığın güneştendi. Sonra oyunun sonu geldi. Vakit geç olmuş, karanlık penceredeydi. Annen seslendi; ‘’gitme vakti’’ Kapıyı açık bıraktım, gitmen için. Sonra arkandan kapattım, bir daha hiç açmadım. Bu son evcilik oyunum oldu. Artık gerçeklerle oynuyorum. Acılardan kuleler yapıyorum. Yalnızlıktan küçük evler. Sahte insanlardan kurşun askerler. Tek başıma oynuyorum, Bir daha oyunum bitmesin diye!
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © KORAY KARAMANLI, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |