git çocuk!
bastýðýn an yýkýlacak
köprüler kurdum sular üstüne
düþerken havalanacaksýn...

daha demin
gözlerini milledim gecenin býçaðý ile
güneþi yaktým sonra
olsa da
bir yanýn uçurum, yokuþ diðer yanýn
ölmek yok sakýn, savaþacaksýn...

düþlerini yasakladým ya
sen gene de uçur içine bindiðin balonu
nasýlsa patlayacak yükseldiðinde
gerçeðe dönünce aðlayacaksýn...

büyüyecek elbet
boyun, ellerin, ayaklarýn
enseni örtecek kýsa sarý saçlarýn
bu deðildi anlatmak istediðim
ne olur birazcýk beni dinle
çekilince
arasýndan anne parmaklar
sevdaya dokunacaksýn...

git çocuk!..
kes de git bütün ipleri...
göbek baðýn bende kalsýn...