Her yerde kimsesiz ayak izleri ve dertsiz ve yarýnsýz ve bengisel.
Oturduðun zaman diliminde kendi popo izlerin.
En’lerle dolu egon.
Bas üstüne insanlarýn. Yoksa yok olursun. Homo humuni lupus-insan insanýn kurdudur-
‘Yok olmayý istemeli insan’ denmiþ. Ama var mý o kadar korkaðýmýz ya da cesurumuz?
Oysa; insan evrenin merkezinde deðil miydi?
Her hücremizle baðlý deðil miydik bu evrene ya da bir sonraki evrene.

Eve git. Annenin karnýna. Unutma; Tanrý kovdu oradan seni.
Ýnadýna boþ ver. Ýnadýna kapan geleceðine, yaslan kendine.

Saçma rastlantýlar, rastlantýlar zaten saçma, saçmalama. O hak Tanrý’nýn.
Niye uðraþýyorsan Tanrý’yla veya niye ayýrýyorsan apostrofla.

Ýnsan ol önce sonra yok olursun zaten. Ýnsan olmadan ölünmez ki.
Ýnsan olmadan hiçbir þey olunmaz ki.
Ýnsanmýþ her þeyin ölçüsü. Zavallý insanlar. Tartý misali.
En iyisi hiç doðma. Dön Tanrý’nýn yanýna, ama kira peþin.

Boþ ver, yaþamaya bak veya ölmeye.
Git seviþ.
Git yemek ye, iþe.
Git iç, ne istersen.
Git yaþa ya da öl.
Git, yaþamaya bak.
Dur veya.