yýldýzlara bakarken hergece
hep ayný þeyi düþünüyorum
zaman akýp giderken ona "neden" yetiþemiyorum?

yine sessiz bir gece
yýldýzlar parlýyor gökyüzünde
denizde yakamoz var...

gözlerini düþünüp dalýyorum...
hýrçýn bir rüzgar sesiyle irkiliyorum
büyük bir yaðmur damlasý vuruyor cama
gittikçe hýzlanýyor yaðmur

yaðmuru seyrederken,
uzaklaþýyor hayalin odamdan
yaðmur daha güçlü yaðýyor...
sadece hayalin vardý yanýmda
ama artýk oda yok...

seni unutmaya çalýþýrken,
incitiyorum kalbimi
savuruyorum ordan oraya hoyratça!

okyanusta yol almaya baþlýyorum
seni unutmak için
son çare... baþka bir yol bulamýyorum!

önüme çýkan ilk limana uðruyorum
sonra diðeri ve sonra diðerleri...
iyice yoruldu kalbim
ama hala içindesin kalbimin

zaman geçmiyor, günler geçmiyor
senin için sýrf senin için atan bu kalp
zamana yenik düþtü ve artýk hiç atmýyor...