Yapabilirsin. Bunda çekinecek bir þey yok ki. Bak, týpký evde çalýþtýðýn gibi yapacaksýn.... Yok ya, hayýr, yapamayacaðým. Olmuyor iþte, ne yapayým ben böyleyim iþte, bunu kabul edip, bununla yaþamayý öðrenmeliyim. Birazýn üstünde çekingenim. Evet çekingenim. Pizzacýya telefon edip eve pizza bile söyleyemiyorum. En son bi kýzla 3 ay önce konuþtum, o da yanlýþlýkla ayaðýna bastýðým için özür dilemekten ibaretti. Anamýn kucaðýnda büyüdüysem ne olmuþ, insanlarla iletiþim kuramýyorsam ne olmuþ, özgüvenim yoksa ne olmuþ, biraz çekingenim diye yaþarken ölmem mi gerek yani.

Yok caným, kimi kandýrýyorum. Ben zavallýyým. Tek yapmam gereken konuþmak. Ucunda ölüm yok ya. Önümde biri diðerine saati sorsa benim yüzüm kýzarýyor. Yolda öpüþen bir çift görsem utancýmdan saklanýyorum. Ekmek almaya giderken bile bir saat konsantre olmam gerekiyor. Nasýl bu kadar ezik ve özgüven yoksunu olabiliyorum. Halbuki benim de meziyetlerim var. Ýnsanalarýn saygýyla karþýlayabilecekleri bir kiþiliðim belki. Örneðin çok güzel börek açarým. Anacým, parmaklarýný yerdi valla. Sonraaa, çok güzel çiçek yetiþtirebilirim. Herkesin hayran kalacaðý menekþelerim var. Sonraaa, ...... sonrasý yok. Bu kadar. Belki ilkokulu çekingenliðim yüzünden býrakmasaydým her þey çok farklý olabilirdi. Ama, yoklama alýnýrken “burdayým” bile diyemezken nasýl okula devam edebilirdim ki.

Neyse bundan sonra herþey çok farklý olacak. Bu dakikadan itibaren kendimi aþacaðým. Ne demiþ þair; “Kükremiþ sel gibiyim bendimi çiðner aþarým, Hangi çýlgýn bana zincir vuracakmýþ þaþarým”. Hadi oðlum, cesaret. Belki 3-5 km. önce kendimi aþsaydým yürümem gerekmeyecekti ama hiç bir þey için geç deðildir. Umarým parayý vermediðimi fark etmemiþtir. Her þey yavaþ yavaþ di mi ama, bi günde kendime bu kadar yüklenmeme gerek yok. Þimdilik sadece tüm cesaretimle tek bir cümle söylemem yeter. Hadi bakalým. Baþlýyoruz. Cesaret!

-Öhm, ýýýýý, þöför bey, acaba çok rica etsem beni müsait bi yerde indirebilir misiniz? (Oooh!)
-Ulan, hayvan herif, hem parayý vermiyosun hem de 10 dakkadýr son durakta çakýldýk paþamýn inmesini bekliyoruz. Ver paramý, bi daha da karþýmý çýkma, sittirigidiye...
-Ühühüühü......