"İnsanların bazen neye güldüklerini anlamak güçtür." -Dostoyevski |
|
||||||||||
|
bende bir yara iki kere iki yalnızlık. uçuşkan kelimelerden daha kaçkın sevgili kış ortasında yağan kar gibi bilindik. bozkırları aştımdı oysa harlarına tutuk dikenine inat dallarına tutundumdu alıçın pembe kaftan dikecektik hüznüne, ne oldu? yıldızlara kaçacaktık gizlice, ne oldu? buralar boran şimdi, yaktın, yıktın sonra sindin derinlere, ne oldu? bozkırda, tüm tren rayları birleşirmiş ufukta yanılgı. uzaklaşan, küçülürken gözlerde büyür iki kere iki yalnızlık
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Nezihe Ecevit, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |