Utanca Tutun/L/anlar
.
Yudum yudum içildi
bir yürekten sevda şarabı
geç kalmışlığın şerefine.
.
Ay ışığı titrerken bedenlerde,
bir bir döküldü saklı sözcükler
nefeslerin melodisine.
.
Nadasta unutulmuş boşluklar
tohumlar bekliyordu,
düşmeden mevsimsizlik
zirvedeki yarlara.
.
Yalnızlık koyaklarında
tüketilince baharlar
kışlar mı kalmıştı yarına?
.
Girmek isterken içeri
utançlara tutul(n) an,
görmeye çabalarken içleri
erişemeyendi onlar!
.
Islanmamış bedenlere
yaratır mıydı tanrı yeni bir bahar,
titrek mumlu zamanlarda
su yıkarken kendini?
.
11 Aralık 2006
Nesrin Göçmen