Oysa ki
Ben seni memleketimin ezan sesleri altýnda
Ýstanbul’umun vapurlarýnda
Sigaranýn dumanýný yüzümde
Gözlerimizi Ýstanbul’u seyrederken düþlemiþtim
Baþýn göðsümde
Ellerim saçlarýnda
Ýçim yanýyor...
Bir avuç topraðýn aldýðý elektrik,
Bir yudum suyun verdiði ferahlýk gibi sevmiþtim seni o anlarda
Aldýðým nefesim
Her nefesimmiþsin
Boðuluyorum simdi
Yazýn yaðan yaðmurum benim

Oysa ki
Ben sensizliði hiç özlememiþtim
Bedenini
Tenini
Sesini
Hep yanýmda bilmiþtim
Bitmemiþ aþkýmýzýn geleceðini özlemiþtim
Ýçim
Canimin içi
Ruhumun derinliklerine hançerlerle saldýrýyorlar...
Bildiðimi sandýðým þeyleri bilememiþim
Kýþýn içimi ýsýtan güneþim benim

Oysa ki
Ben seni sadece baktýðýmda görmemiþtim
Ben seni okuduðum her kitapta
Dinlediðim þarkýlarda
Söylediðim sözlerde
Gittiðim yerlerde
Sen hep yanýmdaymýþsýn gibi bildim ben her þeyi
Düþ müydü ne!
Neden, nerede, nasýl ?
Gerçekler bu kadar yalýn mý?
Hiçbir gerçeði hiç kimse deðiþtiremez mi ?
Ah...Bedenim aðlýyor
Susturamýyorum
Günümün yarýsý,
Gecem benim

Oysa ki
Yýllardýr özenle boyadýðým aþkýmýzýn tuvaline
Arkamý dödüðüm anda çizik attýn
Tuval...
Sen vermiþtin düþlerimi boyamam için
Acý acý gülümserim þimdi
Tuvale ve çiziðe bakýnca
Ah...Ýzi var
Yakar
Yýðar
Parçalar benim olaný
Yorulurum
Çizmek istediðim resmim benim
Her þeyim
Sevdiðim benim...

Dilvin Çetinbað