Yok aslýnda bu yazý. Yok bu cümleler. Yok bu yalnýzlýk. Ya bu çirkin hayat. O var eminim. Hele bazýlarý için, bazen ve hep ayný yerde.
Yok aslýnda bu yazýyý yazýlan gibi okuyan. Yok yani yaþayan, yazýlan gibi yaþayan. Olmamalý zaten. Sayýkla sayýkla sayýkla.
'Yaþamý biz bu hale getiridik, aslýnda dünya iyi' mi demeliyim? Öyle mi peki...
'Yok aslýnda sakat doðumlar, sýrasýz ölümler, savaþlar, salgýnlar' mý demeliyim?
Nedir ki sonu ve baþý bunun...
Varsan yoksun, yoksan varsýn...
Boþ-ver gitsin... Ya-þa iþ-te...