Sevaba Günahkâr / Karadeniz
Mazgalların yokken sipere koştun
Har oldun ateşe sunakta yandın
Alparslan misali fethettin coştun
Hancıydın aslında, yolcuyum sandın
.
Uzanan dereler alacasında
Öpüştü damlalar Karaca’sında
Suskunken karayel acabasında
Savurdun kendini duruşa kandın
.
Zirvesinde Kaçkar sislerle doldu
Çoğalan sözcükler tek beden oldu
Balkıyan gölgeler erirken soldu
Sancılı sevdanı hasretle andın
.
Dağlar kucak açtı Zigana’sına
Işığınla koştun sevgiden yana
Soluk soluğayken gizde Sümela
Günahı eskittin, sevapla yandın
.
05 Ağustos 2007
Nesrin Göçmen
