Yeniden Umuda Karışabilsek
.
Eskimiş yılları kayıp saymadan
Işığın sesiyle konuşabilsek
Doğrunun eğrisi bize uymadan
Ebruli bir yerde buluşabilsek
.
Göğsünde batarken kayıp yıldızlar
Teninde toprağın özlemi sızlar
Eksilirken kışlar, baharlar, yazlar
Yaşamla soluksuz yarışabilsek
.
Yağmur özlemiyle sabaha değin
Solmadan kalbinde barış çiçeğin
Değişirse rengi kara feleğin
Sevgiyle dostluğu bölüşebilsek
.
Dertleri yok sayıp, alem duymadan
Ayıklar uyanıp, sarhoş aymadan
Şimdiye pişmanlık, nefret koymadan
Zamanı durdurup anışabilsek
Yeniden umuda karışabilsek
.
19 Eylül 2007
Nesrin Göçmen
