Aslýnda imgelerle yoðrulmuþ bir dildir þiir. Semboller ve imgelerle yoðrulsa da ucunda iletiþim amacý vardýr ... Aþk için, sevda için ve acý için kimi zaman...

      Bunun için önce doðmasý gerekir þiirin...

      Þiir önce bir cenin gibi yer eder insanýn yüreðinde, sonra gittikçe büyür, olgunlaþýr ve bir gün sýðmaz olur yüreðe; artýk beslenmiþ, hayata adým atmaya hazýr hale gelmiþtir. Öyle deðil midir ki hazýrlýksýz çýkan þiir bebekler ölüp gider zamanýn kuytu köþelerinde. Zaman bir katil oluverir, zamansýz þiirleri öldürür ve çaresizdir þiir bebekler bu katil virüslere karþý. Öyle savunmasýz, öyle yapayalnýzdýr.

      Bu yokoluþ annenin yüreðinde bir acý olarak kalýr. Bu yüzden yeni doðacak þiir bebek daha da önem kazanýr anne için. Bu kez zamansýz doðmamalý bebek, karýn onu iyice beslemeli; ne erken doðum olmalý ne geç kalýnmalý.

      Yeni doðan her bebek þiir, önce kafiyeleriyle ve sesleriyle anlatýr derdini, sonra konuþmayý öðrenir imgelerle. Bir de bakmýþsýnýz, þiir kendi dilini oluþturup etrafýndakilere öðretmiþtir dizelerini. Öðretir ve öðrenir. Çevresi de iz iz düþer belleðine. Ýþte bu yüzdendir þairin þiirinde hayatýnýn ve çevresinin izini bulmamýz.

      Bir yolcudur þiir; yolculuktur. Yürür kendinden öteye. Bu esnada tanýþýr aþkla. Ýnsan en çok o zaman sever þiiri. Çünkü insan âþýkken tutunacak bir dal arar. Ve acýdan daha az batar þiir. Hatta okþar, duygularýn tercümaný olur. Aslýnda bir dildir þiir. Ýletiþim için, yüreklerden çýkamayanlarý taþýrabilmek için... Aþk için, sevda için ve acý için de kimi zaman...