Gülüþlerinde Tutuþur Yarýnlar Anne

Ýnanýlmaz bir aþkla sarýldým gülüþlerine
On dördümde, demir düktüm potalarýna, sevincin
sana oðul tadýnda günler yaþatmak için anne
Yeni oyunlara takýlý, kýrk beþinde hala çocuk elim
Hep acýya, kedere mi, açýlacak kapýlar anne.

Soðuk tutmuyor nakýþýz tahta kapýlar
bilirim anne, gözlerine perçinli rüzgâr
yokluðun yalnýzlýklarýný düþürür Gecelere
Umuda sürgün gözlerinden, sýzar aydýnlýðým
ondandýr, yüreðimin naçar kalýþý þafaklara, anne.

Yer yok içimde köle ruhlulara
Bakýþlarýnýn karasýndan dererek umudu
Görünmeden kayýp gider yüreðim
saçlarýndaki kýprayan yýldýzlarýn içinde
Gülüþlerinle tutuþur yarýnlar anne.

Gülüþüm: acýlarý unuttuðumdan deðil
Yüreðimin karanfil bahçeleri açar zemheriye
Çaðýmýn kokuþmuþ soluðu var ensemizde
utanýr zorbanýn karanlýðý ateþ ezemez beni
Bilenmeliyim yeniden çeliðin þafaðýna anne.

Yüreðime kurþunlar dökerdim anne
Söküp alabilseydim”,içindeki kanser aðrýlarýný
Týrpanlandý umudun, gonca gül veren dallarý
Ýçimde büyüdükçe büyür mavilere özlem
Savursan saçlarýný hani þöyle yüreðimin kumsalýna-
Gülüþlerinden yýldýz toplasam yarýnlara caným anne……


Hiç bir karanlýk sonsuz deðildir bir gün mutlaka yenik düþecektir annelerin gözlerindeki aydýnlýða.

25 11 2007 annem artýk yok aldýðým her nefeste gayrý onunla soluklamacaðým....
Abdullah Oral