Genç kýz, dolaþýk yün yumaðý gibi saçlarýyla daldý odaya. Seslendi annesine:
- Ya anneee ! Saçlarýmý o reklâmdaki þampuanla yýkadým çýktým...
- Eeeee ?
- E’si, reklâmlardaki gibi pýrýl pýrýl olmadý. Baksana, çalý süpürgesi gibi oldu . Þimdi dýþarý çýksam, kimse bana bakmaz. Oysa, reklâmdaki kýz ayný þampuanla yýkayýnca saçlarýný, bütün oðlanlar ona bakýyordu. Kuaförden çýkmýþ gibiydi.

Söylendi annesi:
- Sana da bakarlar kýzým, bakarlar. Çünkü, bakýlmayacak gibi deðil… Ýnanmazsan bi’ çýk dýþarý.

Derken evin küçük oðlu koþarak girdi odaya. Ablasýnýn saçlarýnda dondurdu bakýþlarýný. Hayretle:
- Ablaaaaaaaaa ! Saçlarýn?
Salakça gülümsedi kýz:
- Demek fark ediliyorum.
Oðlan sýrýtarak sürdürdü konuþmasýný:
- Fark edilmeyecek gibi deðil ki ! Valla, baþýna leylekler yuva yapmýþ gibi. Ya da çalý yýðýný gibi. N’aptýn da böyle oldu?
Yanýtladý kýz:
- Hiiiç ! Sadece yýkadým ve çýktým.
Anne baþýný yana yatýrarak, gözlerini kýzýn saçlarýna düþürdü:
- Bak, gördün mü ? Saçlarýnýn fark edileceðine inanman için sokaða çýkmana bile gerek kalmadý.

Kýz baþladý tepinmeye:
- Valla gazeteye vereceðim bu þampuan firmasýný. Ne kadar maðdur duruma düþürüldüðümü herkes görsün. Geçen de, boyadan yanmýþtý saçlarým. Bu, ikinci defa maðdur ediliþim.
Anne, alaylý alaylý baktý kýzýna.
- Ver kýzým ver.
Þeytanca güldü kýz.
- Baþbakan haberi okuyunca, belki bana telefon eder. “ Emine Abla’nla ben neler çektik o þampuandan.” falan der. “ Biz yanýndayýz, çözeceðiz genç kýzlarýmýzýn bu þampuan sorununu.” der. Hatta belki peruk da alýr. Kardeþimle benim okul masraflarýmýzý üstlenir. Yaþadýk !

Sonra bir tekme savurdu kardeþine:
- Hadi hadi, iyisin sayemde. Baþbakan arayýnca, sana bi’ de bisiklet alýrýz artýk.

Kâmuran ESEN
09 / 11 / 2007