sonradan mı acılar hissedilir
hep sonradan mı değer kirpiğe gözyaşı
ve bir ıslaklığın acı tuzu yakar yarayı
hep sonradan mı?

kimi zaman çetrefilleşir yaşam
yol ki geri dönsen boş
önümüz karanlığa bekçilik eden zebani sürüsü
hep sonradan mı doğar güneş, yağar yağmur, kar
başım bir yastığa değdiğinde mi anlarım yalnızlıkları...
sonradan mı severim, hep sonradan mı?

yaşamın noktalarını takip ederim şiirlerde
hep sonradan mı aklıma gelir bu kelimeler
vefa, değerini bilmek, sevmek, sonradan mı?
kaybetmek sonradan değilse

ucuz romanlar gibi hayat
sayfalarında küflü düşler barındıran
ve bir an bir mermi de sıkamıyorsun alnına..
..tatlı bir rüyanın ortasında

hep sonradan mı kından çıkar bıçak
ve sonradan mı kemik hisseder çeliği

hayat iki mintan yakası
biz birleşme düğmesi
sonrası yok anın...
ha gayret desekte...
yetmiyor kimsenin nefesi