M.NÝHAT MALKOÇ

     Sigarayla dostluk kurduðum ilk günler her þey ne kadar da güzel görünmüþtü bana. Þunu itiraf edeyim ki aslýnda sigaradan keyif filan da almýyordum. Çevremde sigara tüttürenlerin cakasýna kurban oldum da denebilir. Sanki o laneti içince büyüyordu insanlar… Çevremizdekiler onlara daha farklý bakýyordu. Büyük olmanýn alâmeti gibi algýlanýyordu sigarayý aðýzda tutmak, öylece konuþmak… Etraftaki kýzlara hava atmanýn yolu da sanki sigaradan geçiyordu. Bu duygularla ellerim titreyerek, cebimde biriken bozuk paralarý büfeciye uzattým. Filtresiz bir Bitlis istemiþtim burma býyýklý, sert mizaçlý adamdan. Paketi uzatýrken de küçümser bakýþlarla baþtan aþaðý süzmüþtü beni. Bu benim sigaraya adým atýþýmýn ilk merhalesiydi. Yaþým kemale ermediði için gerçekleri göremiyordum.

     Uzun süre özentiyle paket taþýdým mintanýmýn cebinde. Duman içerisinde olmaktan hoþlanmasam da, nikotini caným çekmese de kendimi, büyüdüðümü onunla ispat etmeye çalýþýyordum. ‘Ben asla tiryaki olmam’ diye de kendimi ve çevremi sözde rahatlatýyordum. Gerçekten de bu melun maddeye alýþacak gibi görünmüyordum. ‘Ben asla sigaraya alýþmam’ iddialý düþüncesine sahiptim. Tiryakilik ve baðýmlýlýk kavramlarý havsalamdan uzaktý. Dumanýný içime çekince boðulacak gibi oluyordum. Öksürüðüm etraftan yankýlanýyordu. Onun içindir ki dumaný aðzýmda biriktirip üflüyordum. ‘Ben dudak tiryakiliðinden öteye gitmem’ diyordum kendi kendime. Tiryakilik hikâyelerine de içten içe gülüp geçiyordum.

     Geçen zaman çok þeyi deðiþtirdi hayatýmda. Kokusundan nefret ettiðim sigara, hayatýma iyiden iyiye girmeye baþladý. Sigaraya bakýþýmda köklü deðiþiklikler oldu. Artýk onsuz yapamýyordum. Gösteriþ merakýyla baþladýðým bu illet, kanýma girmiþti. ‘Sigarayý yakan aslýnda kendini de yakar’ düþüncesi ilk gençlik yýllarýmda bana uzaktý. Fakat geçen zaman bana bunu gösterdi. Her sigara yakýþýmda biraz da saðlýðýmý, umutlarýmý, kendimin ve sevdiklerimin geleceðini yakýyordum. Fakat bunun farkýna vardýðýmda artýk çok geç olmuþtu. Çünkü zamanla roller deðiþmiþ, ilk yýllarda kontrolümde olan sigara, beni kontrol altýna almýþtý. Ýnanmak istemesem de ben bir tiryakiydim. Üstelik dudak tiryakisi filan da deðil…

     Gençliðimde kuþ gibi çýktýðým yokuþlar zamanla kâbusum olmuþtu. Üç katlý apartmanýn merdivenlerini çýkýnca komaya giriyordum. Gece öksürükleri ve hýrýltýlarý sadece eþimi deðil, komþularý da rahatsýz ediyordu. Nefes darlýðý çekmeme raðmen bu kötü arkadaþtan birkaç gün üst üste ayrý kalamýyordum. Zihnimden eski bir þarkýnýn ‘ne seninle ne sensiz” dizesi geçiyordu hep… Dost sandýðým sigara, beni dik yokuþlarda yapayalnýz ve çaresiz býrakýyordu. Fakat tuzaðýna düþürmüþtü beni bir kere. Hayatýmýn bir parçasý olmuþtu. Sapsarý olmuþtu inci gibi bembeyaz diþlerim… Yürürken bacaklarým, yazarken ellerim, okurken dudaklarým titriyordu. Sabahlarý kalktýðýmda aðzýmda hep bir acýlýk hissediyordum.

     Geçen zaman aleyhime iþliyordu. Sigarayla süren yirmi yýllýk zorunlu birlikteliðim beni hayat yolunda yaya býrakmýþtý. Doktora gitmiþ, tedaviye baþlamýþtým. Doktor; çektiði akciðer röntgenimi bana göstermiþ, mevcut durumu uzun uzun izah etmiþti. Ýçimde avuç dolusu zehir saklýydý. Zifir baðlamýþtý akciðerlerim. Fakat bununla da kalmamýþ, korktuðum baþýma gelmiþti. Sigaradan neþet eden akciðer kanseri hücrelerimin dengeli çoðalmasýný bozmuþ, adeta bir köstebek misali yuvalanmýþtý. Kanser vücuda yayýlýyordu. Bunlar yetmiyormuþ gibi bir de kangren olan ayaðým kesildi. Ben sigarayý býrakamadým, fakat sigara beni ayaksýz býraktý. Artýk her geçen gün hayattan biraz daha kopuyordum. Hayata tutunacaðým dallar sert rüzgârlarda kýrýlmýþ. Çok yalnýzým, sevdiklerim de terk etmiþ beni.

     Þimdi karanlýk köþe baþlarýnda korku ve tedirginlik içerisinde ölümü bekleyen umarsýz bir hayal avcýsýndan farksýzým. Artýk sigarayla yollarýmýz ayrýldý. Fakat iþ iþten geçti bir kere. O, yapacaðý hainliði yaptý, beni benden kopardý, baþka kurbanlar seçmek için vazifesine döndü. Gençler, siz siz olun, iradenize sahip olun, o lanetlinin tuzaðýna düþmeyin. Onun sahte gülücüklerine kanmayýn. Benim gibi kor ateþlerde yanmayýn. Hadi atýn elinizden onu…