Bazen ürkek, bazen cüretkar
Bazen kelebek narinliðinde, bazen yaban vahþiliðinde
Bazen umutlu, bazen karanlýk
Bazen boyun eðiþ, çoðu zaman da baþkaldýrý
Müziðin ruhunu yücelten,
Eksik taþlarý tamamlayan, hayattan evrene akýþ ayininin son mertebesidir
DANS...


Ruhumun tenden taþmasýna kapý oldu... Suretle, suretin ötesini tattým. Eksik taþlarým tamamlandý, varlýðým anlamýna kavuþtu. Çünkü aþkýn, tutkunun, acýnýn, kaosun, barýþýn ve kavganýn ortak dillerinden biriyle tanýþtým. Dansla... Dans, benim için bir tutku oldu. Figürlerden ötede, ruhumu serbest býraktýðým; içimi sere serpe boþalttýðým bir büyü...
Ne zaman kendimi bu büyünün içinde buldum? Sanýrým çocukluðumda. Duyduðum müziðin önemi yoktu; önemli olan ruhuma dokunmasýydý. Ruhuma dokunduðu anda bedenimden figürler taþýyordu. Gözlerim baþka bir ruha bürünüyordu. Ellerim yasemin kokuyor; yüzüm acýnýn en aðýrýný; neþeli týnýlarda gülücüklerin en ýþýltýlýsýný taþýrýyordu alabildiðine...
Ne zaman bu büyünün içinde kayboldum? Sanýrým olgunluðumda; yani içimdeki müzikle dans etmeye baþladýðým anda. Ýçimdeki melodilerle oynadým, sevincimi ve hüznümü figürlerime vurdum. Kayboldum, yeniden doðdum.
*

Ýçimizdeki müziði duymak... Farkýnda olmadan kendimizde eksik býraktýðýmýz çok büyük bir ayrýntý...
Kaç kiþi içindeki müziði duyuyor ve ona kulak veriyor? Kaç kiþi içindeki müzikle hayatýnýn ritmini yakalýyor, büyüyor, çoðalýyor, anlamý yakalýyor?
Kaç kiþi içindeki müziði silip; yaþarken kayboluyor? Kaç kiþi içindeki müziðe kapýsýný kapattýðý için gittikçe azalýp yok oluyor; içindeki müziði söndürerek anlamsýzlaþýyor?
Ben, içimdeki müziði dansla buldum. Ama buldum! Pek çok kiþi içindeki müziði resimde, ekmeðin kokusunda, denizin dalgalarýnda, topraðýn yumuþaklýðýnda, yaðmur damlalarýnda, gün doðumunda, gecenin koyuluðunda...vs, ya da müziðin kendisinde bulabilecekken ruhunun ritmini duymazdan geldi, geliyor ve gelecek.
Neden içlerindeki müziðe sahip çýkmýyorlar? Nerden korkarak kulaklarýný kapatýyorlar içlerindeki o sese? Nerden kaçarak kapanýyorlar? Ve nereye sýðýndýðýklarýný sanýyorlar?
Ýçinde müziði olmayan bir kiþinin bile var olduðuna inanmýyorum. Ýçindeki müziði kaybedenler, gömenler ve unutanlar var sadece.
Siz, içinizdeki týnýlara yüreðinizi kapamayýn, olur mu?