Yalnýzlýðým azýyor kalbimdeki yaralarým kanadýðýnda,
Kendime ait sebepler uyduruyorum
Zamansýz bitirdiðim sevdalara istinaden…

Yýkýyorum kalbimin baþköþesinde oturan
Aþkýn saltanatýný.
Ýki hüzün bir sevda demlendirip
Sana susadýðýmda
Sensiz içiyorum
Beni de alýp yanýnda götürmelerini.

Kendimi acýlardan korumak için
Korunaklý duvarlar örüyorum kalbime
Sevda yaralanmasýndan
Kaçabilmek niyetiyle,
Gecelere adadýðým adýný sayýklayarak
Arþýnlarken kendimi.

Þimdilerde;
Bana sevdadan kalan caddeler
Sokaklar köþe baþlarý
Baþýboþ yalnýzlýðýmýn adýný taþýyor.
Kalan rüzgarýnla savrulurken
Loþ ýþýklarýnda ayrýlýðýmýzýn ilanlarý.

Zorlanýyorum iþte
Sensizliði öldürmeye çalýþýrken
Kaldýðým ýssýz diyarda.
Kalabalýklara gömmekte kar deðil
Kýrýk bir kalple
Geçmiþime de borçlu kalmýþken.

Ve senden habersiz hala
Umursamadan önceden seni sevipte
Sonrasýnda herkesi sevmiþliðimi;
El bana gece derken
Ben bana karanlýðým
Ýntihar koymuþum bilmeden
Bendeki mevsimin,
Bendeki sevmenin adýný…
Ayfer Tahancý
05/OCAK/2008