Kaç gece aç yattým ki açlýðý bu kadar düþünüyorum. Aslýnda hiç aç yattýðýmý hatýrlamýyorum ama nedendir bu açlýk hassasiyeti? Aç kalma korkusundan mý?
Açlýk deyince neden aklýmýza hep midemiz gelir ki? Aslýnda insan o kadar çok þeye aç ki. Ýnsan insana hatta tanrýya bile aç.
Sanýrým kimsenin aç kalma ihtimali olmasaydý hümanizmden bahsedilemezdi.Çünkü aç insan önce bu açlýðýný gidermeyi düþünür. Sonra bir daha aç kalmamayý saðlamayý düþünür. Bunun yolunun ise kimsenin aç kalmamasýný saðlamak olduðunu kýsa zamanda anlar.
Açlýk tinde ve maddede ne ifade ediyorsa, neyi saðlýyorsa dünyayý da o yönetiyor galiba...