Bu şehir bana yakιşιklι olmayı öğretti
Saatlerin zamanın kaç geçtiğini değil,
Sana kaç kaldιğιnι gösterdiğini anladım.
Sonsuz bir bekleyiş yarattım kendi halimde

Hitaben gecikse de kevseri almazım
Demi tutmaz çayların, adın unutmazım...
Dediklerimi bende anlamıyorum,
Desem de aymaz-i itirafım

Bu şehir bana köpek olmayı da öğretti
Çöplüklerde aç kurtlara karşι koymayι değil,
güzellikler için savaşmayι anladιm
Her sabah yeni bir şehir yarattιm kendi halimde

tamahιm tek sana sevdice-im
sözü tutmazιm, dil-i minnetim
dediklerimi anlasan? Ders almazιm
Desinlerden saymazιm...

Bu şehir çirkin olmayı da öğretti bana, sustuğum vakitler.
dinlediğim vakitler mahsun olmayı,
yazdığım vakitler sevda...
ve vakitlerden şairse şehir,
terketmeyi...