Sana baktım; hüzün başladı göz uçlarımda. Kederime tohumlar döşendi. Her adımın, paramparça söktü toprağımı. Sana baktım; hasret atışları düşürdü yüreğim. Katılaşmış nutkuma hatıralar abandı. Her bakış, kuraklığımı inletti.


Sonbahar tadındayım; havada diz boyu sıcaklık. Gülüşün, titretti deri(ni)mi. İnan üşümek istemedim bu mevsim ortası. Yanmak, kan ter içinde kalmaktı en büyük düşüm. Düşümün baş kahramanı sen... Sana bakmak, artık geceye bakmak gibi. Yıldızı olmayan bir karanlıksın şimdi.


Oyunlar, danslar, eğlenceler... Karşımda güzel bir aşk havası gibi duruyorsun. Ve ben, sırtımı dönüyorum nefesine. Bir daha içime atma cesaretini bulamadığım gözlerinden, çok uzaklara gitmek için, bir bilet tutuyorum avuçlarımda.


Git’meye ye(lte)niliyorum. Görmüyorsun...