*Kaç yüzyýl oldu adýmý dudaklarýndan duymayalý
Haykýr adýmý Eflatun
Hatýrlat bana kim olduðumu..
Adýma susadým...
...........................................................................



Bildiðin tüm ateþlerini yakarak kutsa beni
Haykýrarak, çýðlýklarla;
artýk susmayý kaldýramayacak kadar yorgunum; açým..
Bir isyanda baþý çekmeli öfkeli gözlerin, kan meydanlarýnda..
Vurmalý beni Eflatun, çýrýl çýplak ellerin...


Yalýnayak ormanlardan iniyorum, derin uykularýna; kasabalar ve köyler geçerek...
Soluklandýðým korularda yokluðun aðýrlýyor yorgun bedenimi..
Çöller geçiyorum Eflatun, hiç bilmediðim düþler geçiyorum, soluðu kül kokulu.. Küllerden geçiyorum, çarpýlmýþ bedenlerinden arta kalan sevdalarýn..

...
Beklemeli beni gözlerin, kanlý ufuklar ardýnda...
...






Alacakaranlýk vakitlerinde, taþ sokaklara ölümler yazýlýrdý Eflatun, vebalý mürekkeplerden; bir fare kemirirdi, çocuklarýn içindeki korkuyu... Bir kadýn tutuþurulurken yaðlý bir istavrozda; gürleyen gök lanetlerdi, sadist kahkalarý... Hiç biri bilmezdi ah..
Unutmadým hiçbirini; kanayan çýðlýklarý sað kulaðýmda sakladým, yüzyýllara götürmek için... Yüzyýllar getirdim sana Eflatun, kucak dolusu acý getirdim, çýðlýklar, isyanlar; koca bir beden dolusu yaralar getirdim sana, sar geçmiþimi Eflatun, çok sevinç kaybettim..


Þimdi bir bahar var ki gönlümde, kýþtan arta kalan dallarýyla selamlamaya çalýþýrken gülcemalini, ansýzýn düþüverirse son yapraðý; sakýn üzülme..
Bil ki sýcacýk uykudur ölüm, varlýðýnýn gölgesinde


Selamla beni Eflatun,
Kýrýlmýþ bir gülücük býrakýyorum derin sularýna ve geldiðim gibi götürülüyorum bilinmeyen bir dünyaya.. Bu son uykum Eflatun ve bu son gülüþüm gözlerinde.. Uzun bir düþ ormanýna giderken rüyalarým, al bir ata binmiþ hayalin geliyor benimle..
....



Sar beni Eflatun,
Gözyaþlarýnla kutsa beni
Ve göm derin uykularýna
Orda kalayým