O imzaları atan eller hiç taş atmamıştı ki; siz "fe eyne tezhebun", nereye bu gidiş, nereye kadar..
Ey şehir, ey şehrayin kalk ayağa,görmüyor musun vakit bu vakittir! Görmüyor musun an kıyama kalkma anı.. Tan yeri ağarınca,bombaların ışıkları, süzülen gün ışığına karışınca kalk artık ayağa, öyle bir kalk ki silkele üzerindekileri..
Ey Filistin, çocuklaın hatrına,
Ey Irak , anaların hatrına,
Gücenmez misin olanlara, kus artık ölülerini, kanıyla boğ düşmanlarını. Düşman ki kin, düşman haset, düşman nefret, düşman lanetlenmiş kavimler..
Yar toprağını al düşmanlarını içine ve göm üzerlerine dağları.
Ey şehir sabrın tükenmedi mi hala sessiz durursun, nasıl biter çiçeklerin toprğında, nasıl yağar yağmurun bereketiyle. Yağmurunla bereket verdin yıllarca şimdi sürükle düşmanları akıntınla, anaların gözyaşları yeter sel olmaya. Ey yağmur yağ üstümüze; sen bilirsin kime rahmet, kime kıyamet olacağını!
Sıra sende ey şehir unutma sıra sende, bekler Filistinli çocuk sapan taşıyla sana yardımda , Iraklı anne eli duada. Şimdi sanılmasın misket bombaları revanşta, ebabilin taşları unutuldu galiba.
Ey Rab, Ey kudretine hayran olduğumuz, ey rahmetine muhtaç olduğumuz Rab, biliyoruz az kaldı, bu bizim sınavımız, sabrediyoruz, o günü bekliyoruz.İzin ver şehrine, izin ver yağmura sel gibi aksın sürüklesin tüm pislikleri, izin ver dağlarına yürüsünler üzerlerine, izin ver toprağa yutsun üzerlerinde adım atan lanetli kavmi, şehrin yüreği dayanmaz gayri..
Biliriz "Sen ol dersin ve olur."
Gönder sarıklı bin bir meleğini, gönder ebabilleri, gücümüz kalmadı artık!..
