Hayat bir tiyatro…

Geçenlerde bir grup arkadaþla otururken tiyatrodan bahsetmiþtik. Bir arkadaþ, “Hayat bir tiyatrodur.” demiþti. Ötekisi, “Hayýr, hayat tiyatro olamaz” diyerek itiraz etmiþi. Ýçimizde en saygý duyduðumuz arkadaþa; “Siz bu konuda ne diyorsun” diye sorduðumuzda; “Ýkisi de doðru söylüyor” diyerek þöyle meseleyi þöyle izah etmiþti: “Hayatýn kendisi bir tiyatroya benzetilebilir ancak, tiyatrodan farký, tiyatronun rolü önceden belirlenmiþken, hayatsa, rolü önceden belirlenmeyen bir tiyatrodur, diye düþünüyorum..”

Ýnsan yaþaya geldiði süreçte her zaman sanat ile iç içe olmuþ, hayatý(ný), yaþamayý, korkularýný, sevinçlerini, hayallerini, hezeyanlarýný, savaþlarýný, düþüncelerini sanat ile anlatmak yoluna gitmiþ, sanatý sürekli kullanarak, onu bir rahatlama, bir terapi ve bir sosyal dýþavurum olarak yorumlamýþtýr.

Modern Türk tiyatrosunun kurucusu, tiyatro adamý Muhsin Ertuðrul;"... Edebiyat ve tiyatro, insanlýðýn anlayýþ kabiliyetini gösteren bir aynadýr. Felsefenin en büyük tecellileri orada baþlar, orada biter. Tarih, tiyatrosuz yükselmiþ bir millet gösteremez!..". der.

Ben, ilk kez tiyatroyu; Mersin/Tarsus ilçesinde izlemiþtim.

Ýlk gittiðim tiyatro; Ulvi Alacakaptan’ýn baþrolünü paylaþtýðý “Birlik Sahnesi” ekibinin oynadýðý “Baþkasýnýn Ölümü” olmuþtu.

Geçen gün de, Malatya /Bahçebaþý Lisesi öðrencilerinin, Elif Þireli Ýlköðretim’de sahneye koyduðu bir tiyatroya gittim.

Okul Aile Birliði Baþkaný olmakla gurur duyduðum Bahçebaþý Lisesi, tiyatro etkinlikleri çerçevesinde, “Acil Servis”, ve “Ah Þu Gençler” adlý iki oyunu büyük bir beðeni ile izledim. ( Bu arada, bu güzel oyunun sahnelenmesinde emeði geçen, M. Hanifi Kýzýl ile Mukaddes Yavþil Hocalarýmýza teþekkür ediyorum.)

Ýki sahnelik bu oyunda yer alan 22 öðrencinin içinde benim oðlum da vardý. “Ah Þu Gençler” adlý oyunda çocuk rolünü oynuyordu Enes Baþýbüyük. Oðlum olduðu için deðil ama 22 oyuncunun içinde en iyi rol alanlardan biriydi. Ýzlerken zaman zaman gözlerimin yaþarmasýna engel olamadým. Enes’in diðer oyunculardan farký, kendince de ekstra muziplikler yaparak rolüne deðer katmasý ve oynarken rolü ile kiþilik bulmasýydý. Ancak Kemal Sunal’dan etkilendiðini ve zaman zaman ayný tipi taklit etmesini pek tasvip etmedim zira baþarýnýn sýrrý taklitten deðil üretkenlikten geçer, diye düþünüyorum..

Enes’i bir kez daha tebrik ettim içinden. Enes’in (benim gibi) içine kapanýk biri olmadýðýna sevindim. Öyle olmamasý için de gayret gösterdim. Zira ben, baskýlar altýnda büyümüþtüm. Baskýlar altýnda büyüyen insanlar ürkek ve çekingen olurlar. Yýllardýr bu halimi deðiþtirmeye çalýþmama raðmen hâlâ bir güvercin ürkekliði ile yaþýyorum…

Enes Baþýbüyük’ün benden etkilendiði tek taraf çok kitap okumasýdýr. Ama onun edebiyatçý olmasýný istemiyorum. Serbest býrakýyorum lakin onun matematik dalýnda baþarýlý olmasýný bekliyorum. Ve okumasýný istiyorum. Zira okumayanlar hep okuyanlarýn kölesi olmuþken, okuyanlar da hep efendi olmuþlardýr.

Allah (c.c), “ikra/oku” dedi, Peygamber efendimiz okudu; dünyanýn efendisi oldu.

Tekrar baþa dönecek olursak; hayat bir tiyatrodur, bizlerse oyuncu…