Sadece seninle



sevgili,
demem o ki sana
sýradan sevmek hiç yakýþmadý bana

övünçle
kocaman kuleler kurmaya benzer sevmek
sanki kentin bütün caddelerini ýþýklandýrmak gibi
fener alaylarý, geçit törenleri þenlik fiþekleri gibi
bir mabede yüz sürmek, imana gelmek
tapýnmak gibi mesela

sevince
yavru bir serçe gibi titrer sol memenin altýnda yürek
bütün yüreðinle gülümsersin insanlara
bütün çocuklarýn saçlarýný okþamak gelir içinden
bütün ölü sözcükler için derince bir toplu mezar kazmak
ve her sözü gül gibi taptaze tutmak istersin

gülebildiðin gibi, aðlarsýn da
yüreciðinin iki ayrý altýn parçasý olur aðlamak ve gülmek
ama gözyaþlarýný yere dökmeyip avuçlarýnda toplarsýn
yere bir tek damla düþse
parçalanýp kuruyuacakmýþ
yok olup gidecekmiþ gibi gelir sana
oysa, hep saklaman gerektiðine inanýr kalbin

öyle acý günler ve ayrýlýklar için deðil
göz pýnarlarýnda sadece
sevdiðine biriktirdiðin için kýyamazsýn dökmeye
acý da bir parçasýdýr sevmenin
zira, acýsýz bir aþk mümkün deðildir
týpký sancýsýz doðumun mümkün olmadýðý gibi

yani sevmek, bir parçasýdýr yaþamanýn
ki bir kelebek gibi seviyorum yaþamayý ben
ve aðýz dolusu, otuziki diþle gülmeyi
ömrümce ve artýk sadece seninle....