Sýnýrlarý Olmayan Ülkedir Yüreðim

deðiþken kimliklerde yaþarým sevdalarý
duygularým firari, aþklarým göçebe...
bedevi hasretimle
vuslatým seraptýr benim...

timsah gözyaþlarýný tanýmam ben
tufan taneleriyle dökülür gözyaþlarým
daðlar çatlar, bulutlar kýskanýr.
Kimi zaman!
Retinam kýrmýzý nehirlerde batar
Üþür düþlerim kirpiklerimdeki limanda
Mavi yelkenleriyle
Gelir yanaþýr ense köküme ýlýk rüzgarlar
Zifir bilinmeze heyhat çekerim
Ay’ýn gizemine bürünür
Turuncu seherlere yaslanýr titrek dudaðým

Yüreðimdeki kalýba, sevda böyle dökülmüþtür benim...

Gözlerim uçurum çiçeði
Uzak bir menzilde
Kimsesiz bir bavuldur telaþým...
Onuncu rengidir hayallerim gökkuþaðýnýn

Parlak yýldýzlarýn, kalabalýk coþkusunu
Asarým saçlarýma
Bir papatyanýn sarý týlsýmýna
Arýnýn bal özlemiyle koþarým
Ne içimde ne dýþýmda
Ne de býçaklanmýþ yanýmda
Sevdam çiçeklerdedir benim...

Göçebeliðim, bundandýr...
Polenlerle çiftleþtir tenim...

Bir gülüþe çakýlsýn bedenim
Varsýn! Kelepçelensin yüreðim
Varsýn! Býçaklasýn kelimeler

Yeter ki;
Gözlerinde köz olayým
Sözü, özü doðru sevdalarýn
Uçurtmasýna asýlýdýr yüreðim

Firariliðim, bundandýr benim...

Yeþim Deren