Dýþarýsý aydýnlýk biraz, bugün biraz daha ümitliyim gelmenden. Ýçim titriyor bu ihtimallerle boðuþmaktan ama yine de hayal kuruyorum sensizliðin bataklýðýna, yýkýlmasý kolay olsun diye.

Güneþ terketmek üzere, son gösterisini yapýyor. Rengi tuhaf garip bir havaya büründü buralar. Avuçlarým baþka bir elde terlemeyeli çok oldu.

Sen gel diye...

Yýldýzlar gelecek birazdan, onlardan en sevdiklerini, hani "þuna baksana ne güzel" dediklerini toplayacaðým tek tek...
Ve gözlerin "onu" düþündüðün zaman dalýp gittiðinde boðulmayasýn diye tavana süs yapacaðým.

Bir þubat soðuðunda sen, hayallerimi öksüz býraktýðýnda onlar yine yokluðunun koynunda hasretine "anne" dediler, dýþarýda da hasret rüzgarlarý esiyor.

Gel utansýn rüzgarlar...

Beni en çok beðendiðin gecede gibiyim þimdi.
Yanýmda sahte, yakýþýksýz ve alnýnda "u-mutsuz" yazan bir eþ yok ama benim sakallarým dahi ayný boyda, sevdiðin gibi.
Özendim bu geceme de.
Gelirsen beðen diye.
Çiçeklere öðüt verdim, anlattým sen gibi kokacaklar bu gece.

Paspasýn altýnda anahtar yok bu kez. Gururumu sakladým tam ortasýna, gelirsen eðer iyi sil ayaklarýný. Aþka dair tutulmayacak sözlerini çýkardým buzluktan.
Buzu açýlýr birazdan, gel en kýzgýn tavada kýzart ite köpeðe yedir sözlerini, n'lur sen yeme!

Kapýsý kilitli odanýn duvarýný sildim hayallerimle, onunla çekildiðin fotoðraflarý yapýþtýrdým geliþigüzel. Geçip ýssýz sandalyemden baktým, flu bir defolu aþk var karþýmda. Yüzünde de çakma bir gülücük, yüzsüzce.

Hayýr kýzmýyorum sana.

Gel sen.

Seni kazandýðýmda gülmedim.
Þimdi aðlamamý bekleme benden.
Çünkü ben kaybetmedim, biz kaybettik.

Bugün seni bekleyiþimin ilk yýlý doldu.

Bu da ulaþmayacak mektuplar arasýnda yerini alacak þüphesiz. Ama olurda gözün çarparsa anla ki devam ediyor tutkum...

"... Sen baþka kollarda arararken mutluluðu, ben sustukça soldum. Halim vaktim kalmadý inan, ama bekleyeceðim seni bil. Bil ki birisi olsa da parçam ben yine o gün kadeh tokuþturacaðým parçamla yokluðuna...

Bil ki sevecek seni içimdeki -çatlak- ve sýzamayacak kimse o çatlaktan..."