Mevsim dönümlerinden biri ruhumda
Açan gökkuşağı renk renk
Bir demet çiçek elimde
Karşında beklerken...

Sen yokken,
Gönül üstüne gönül yıkıldı buralarda
Ruhların üzerinden ruhlar geçti
Şimdi zamanın kucağında salıncak gibiyim
Bir ileri bir geri...

Seni ararken,
Sanki asırlar geçti üzerimden
Tepemde güneş Azrail gibi
Çekemedi beni etimden...

Ben yine aynı ben,
Aynı olaylara kızıyorum, gülüyorum
Aynı düşünceler etrafında dönüyorum
Gezdiğim yerler bile değişmedi
Ruhumda...

Ama sen,
Öyle hızlı gittin ki bu dünyadan
Baksana, geçen zamanın ardından bile
Toprağın nemli kaldı.