Gözlerinin en derinliðinde
Doðmakta olan gözyaþýný gördüm.
Ve o an anladým ki
Seni sevmiyormuþ gibi davranmak
Bu sevdanýn varlýðýný inkâr etmek
En az sana ulaþmak kadar
Ýmkânsýz!

Beni sevmediðini söylüyorsun
Olsun,
Ben hep seni seveceðim.
Beni görmek istemiyorsun
Ama
Baktýðýn her yerde hep ben olacaðým.
Sesimi duymaktan kaçýyorsun
Kaç,
Yine de her ses benim sesim olacak.
Yani ben
Hep seninle olacaðým.

Ýçinde bir yerlerde.
Nereye koyarsan.
Orda kalacaðým.
Ve her gün,
Karanlýðýn en karanlýk noktasýnda,
Sessizliðin hüküm sürdüðü her saniye,
Tek baþýna odanda otururken
Ben, beni koyduðun o yerden
Haykýracaðým:
“Seni Seviyorum” naralarým
Gecenin karanlýk ve puslu örtüsünü
Yýrtarak ulaþacak kulaðýna.

Ve sonra yanýna geleceðim
Sözlerim, bakýþlarým ve ben!
Hep seninle olacaðým
Sen beni sevmesen de, istemesen de
Ben hep seninle olacaðým!..