Oguz Atay ýn romanýný bitirmek üzereyim.TUTUNAMAYANLAR.Romanýn kahramaný Selim ve Turgut u kendime o kadar yakýn hissettim ki.Onlarýn sayesinde kendime dýþarýdan bakabildiðim gibi baþkalarýna da bakabilme yeteneðini edindim.Çok sürükleyici bir kitap diyemeyeceðim içsel karmaþalar bazen öyle anlaþýlmaz bir hal alýyor ki kitabý okurken oradan oraya koþan bir adam oluyor ve yoruluyorsunuz.Ama geçmiþini bugüne taþýmanýn maliyetinin ne kadar aðýr olduðunu görüyorsunuz.Yutuluyorsunuz size izin vermiyorlar.Boðuluyorsunuz.O kadar sizden birileri ki onlar o kadar benzer yanlarýnýz var ki hayatlarýyla inanamýyorsunuz.Aslýnda biraz da o yüzden kalbiniz daralýyor .Ben gerçek hayatta bu kadar þeye katlanacak gücü nasýl buluyorum diyorsunuz. Ýþin korkunç yaný yýllar önce yazýlmýþ bir romanýn hayatý bu kadar yakýndan kulaðýnýza fýsýldamasý.Bu gerçekten inanýlmaz.Bu zamanda yolculuk gibi birþey.

Sonunda kitabý bitirebildim.Tutunamayanlardan olmak mý onlarsan olmamak mý istediðime karar vermek zor olacak.Her þey olmasý gerektiði gibi olduðu zaman mý iyi yoksa olurun dýþýna çýktýðýnda reddedilmek mi?Hayatý paylaþýrken derdi paylaþmak için birini aramak mý yoksa kendi içinde biriktirip boþ kuyuya atýp biriktirmek mi?Düþünürken empati yapmak seni aptal yerine mi koyuyor karþýndaki daðda yaþar gibi yalnýz hareket edince,onu sevdiðini haykýrmak isterken düþüncesizce seni üzerken onu boþ yere sevdiðini düþünmek mi yoksa sevmeye devam edip etmemeye karar vermek mi

O kadar uzun bir liste çýkarmama sebep oldu ki bu kitap bunlarý cevaplarý için tekrar okumam gerekir mi yoksa daha çok soru ile mi karþýlaþýrým diye tereddüt etmiyor deðilim?Yaklaþýk 40 yýl önce yazýlmýþ bir romanýn hala içinde bu kadar çözülmemiþ soru bulundurmasý düþünen insan için oldukça acýklý gibi geliyor bana.