..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Kendinden daha uyanık insanları işe aldığın zaman, senin onlardan daha uyanık olduğunu kanıtlamış oluyorsun. -R. H. Grant
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Roman > 1. Bölüm > Hişyar Arıkan




11 Ocak 2010
Annem Olsaydı Elimden Tutardı (3)  
Hişyar Arıkan
Bir yandan terlerini silerken, diğer yandan da sigaralarını yaktılar. Masadaki içkilerinden birer yudum aldıktan sonra Nazan, dudağının kıyısına yerleşmiş gülümseme ve gözlerinde, sevgiyle karışık bir ışıltıyla Arzu’ya baktı. Arzu: “Ne o kız, beni becerecekmişsin gibi bakıyorsun” dedi gülerek.


:DJDF:
Arzu’nun uzun kumral saçları, iki yanından göğüslerinin üzerine kadar inmişti. Göğsünü yarıya kadar açık bırakan yeşil bir badi giymişti. Göğüs çatalının ortasına denk gelen, adının baş harfi yazılı kolyesi, ona seksi bir hava vermişti. Altında da diz hizasında kot etek ve deri görünümlü kahverengi çizmeler vardı. Genel olarak görünümü şıktı. Güzelliğinin de verdiği güvenle etrafı cesurca süzüyor, önüne düşen saçlarını sık sık kulak arkasına atıyordu.

     Nazan, daha önce, Arzu’nun bu alımlı halini hiç fark etmemişti. Ama şimdi yan yana oturunca, ister istemez onu baştan ayağa süzerken buluyordu kendini. En çok da Arzu’nun biçimli ve dolgun göğüslerinden gözünü alamıyordu. Onun yanında kendini kötü hissettiğini fark etti. Üzerine sıradan bir kot pantolon ve füme renginde boğazlı kazağını geçirerek bir an önce evden çıkmak istemişti. Oysa Arzu, özene bezene hazırlanmış ve özel bir davete gider gibi giyinmişti.

     Bardağında kalan birayı bir dikişte bitirdi. Bu defa hıçkırmadı. Arzu:

“Kızım bu ne gerginlik. Korkma annen seni öldürmez bu akşam. İstersen sen de votka iç. Belki biraz yavaşlarsın” dedi.

“Tamam. Ben de votka alayım” dedi Nazan.

     Aslında annesini düşündüğü yoktu. O anda sadece Arzu’yu düşünmüştü. Onu ilk defa böyle farklı görüyordu. Bu kadar kendinden emin ve işveli halini daha önce hiç görmemişti. Filiz votka kadehini masaya koyup yanlarına oturdu:

“E kızlar, anlatın bakalım. Aşktan ne haber? Sevgilileriniz nerede?” dedi gülerek.

“Bizim sevgililerimiz yok canım. Hele Nazan’ın sevgili edinme ihtimali de yok”

“Aa nedenmiş o? Böyle güzel bir kızın sevgilisi olmaz mı?”

“Ondan değil güzelim. Bizimki erkeklerden hoşlanmıyor. Hoş haksız da sayılmaz”

“Ona bir şey diyemem. Herkes tercihlerinde özgürdür. Hem aşk, sadece erkeklerle olabilecek bir şey de değil zaten”

     Nazan, muhabbetin kendi üzerinde dönmesinden rahatsız bir şekilde:

“Benim öyle bir aşk arayışım yok ” dedi.

“ Belki de vardır da sen farkında değilsin. Aşksız hayat düşünemiyorum. Neyse kızlar, ben biraz işimin başına döneyim, sonra yine gelirim”

      Bar doldukça çalınan müziğin rengi de değişiyordu. Latin müziğinden hareketli bir parça çalmaya başlayınca, masalardan piste doğru hareketlenme başladı. Kızların çoğu yarı oryantal danslarıyla müziğin ritmine ayak uydurmaya çalışıyordu. Çoğunun kıyafetiyle saçlarının şekli, bulunulan mekânla uyum içindeydi.

     Ancak erkekler onlar kadar estetik durmuyorlardı. Kirli sakalları, kot pantolon ve tişörtleriyle çoğu birbirine benziyordu. Gözleri daha çok kız arkadaşları ve etraftaki diğer kızların üzerinde dolaşıyordu. Kimisi de, böyle bir ortama ilk defa gelmiş olmanın verdiği meraklı bakışlarla etrafı süzerken, yüzlerine yapışan utangaç ifadeleri hemen seçilebiliyordu.

     Nazan votkasını da yarıladıktan sonra Arzu’ya dönerek:

“Dans edelim mi?” dedi.

Arzu:

“Oh be! Nihayet kendine gelebildin be kızım. Hadi ne duruyoruz?”

     Kendini müziğin ritmine bırakmak; hırçın bir derenin akıntılarına kendini salmak kadar rahatlatıcı gelmişti Nazan’a. Alkolün verdiği çakırlığın da yardımıyla vücudunun tüm kaslarını serbest bırakmıştı. Karşılıklı cilveleşir gibi dans ediyorlardı. Bedenlerinin birbirine her dokunuşundan heyecan duymaya başlamıştı Nazan. Yüzünü Arzu’nun göğüslerine gömmemek için kendini zor tutuyordu.

     Dansın her hareketini, Arzu’ya dokunmak için fırsata dönüştürmeye çalışıyordu. Görünürde Arzu’nun da bir şikâyeti yoktu. Nazan’ın gözlerinin içine attığı işveli bakışlarıyla durumdan keyif aldığı belliydi. Müziğin ritmi yavaşlayınca Nazan:

“Hadi oturup sigara içelim” dedi. Yerlerine geçip birer sigara yaktılar.

     Nazan’ın sigara alışkanlığı epeydir vardı. Kızlarla beraber başlamıştı sigaraya. Pek tiryaki sayılmazdı ama içmekten de keyif alıyordu. Bazen annesinin sigarasından yürütüyor, bazen de kızlarla bir araya geldiklerinde ortak aldıkları paketten içiyorlardı.

     Bir yandan terlerini silerken, diğer yandan da sigaralarını yaktılar. Masadaki içkilerinden birer yudum aldıktan sonra Nazan, dudağının kıyısına yerleşmiş gülümseme ve gözlerinde, sevgiyle karışık bir ışıltıyla Arzu’ya baktı.

Arzu:

“Ne o kız, beni becerecekmişsin gibi bakıyorsun” dedi gülerek.




Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın 1. bölüm kümesinde bulunan diğer yazıları...
Annem Olsaydı Elimden Tutardı (2)
Annem Olsaydı Elimden Tutardı (1 )

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Yaşamalı [Şiir]
Ben O Değilim [Şiir]
Eylül Bakışı [Şiir]
Dipsiz Kuyu [Şiir]
Uzak Hayallerden Yakın Mesafeye [Öykü]
Kanser Hastalarına Tavsiyeler [Deneme]
Üç Soysuz [Deneme]
İki Toplumsal Yara [Deneme]
İnsan Olmak Utanç Vericidir Bazen [Deneme]
Edebiyatın Biçim ve Zaman Özgürlükçüleri [Deneme]


Hişyar Arıkan kimdir?

Yıllardır düşündüklerime şekil vermektir arzum. Başarabilir miyim bilmiyorum ama buna kararlı olduğumu biliyorum. Hiç bir iz bırakmadan bu dünyadan çekip gitmek ne kadar acı bir şey. İz bırakanların izini sürmektir niyetim.

Etkilendiği Yazarlar:
İrvin Yalom, Amin Maalouf, Ahmet Altan, Cezmi Ersöz, İhsan Oktay Anar


yazardan son gelenler

 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Hişyar Arıkan, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.