Kim bile?
Bilinmezliklerin denizinde savrulurken yürekler,gözler kal deyip yürekler git diyorsa...öyle büyüktür ki yüreğin yarası...kimse çözemez bu kör düğümü...Gitme, demek de kolay değilken ne zordur yüreğin işi...Hayat...Acımasızlığını her safhasında gösterirken insana an be an, sadece güler yüzle bakabilirsek onu yeneriz...Kim bilir...Hayatın gücüne karşı sevgi ve hoşgörü...Dayanabilir mi yürek...Kim bile?
29.6.2005/ Serap Hoca
------------------------
Olay, Bu
Bugün yüreğime sordum seni nerde diye...Delisin, dedi. O, hep orda. Oysa zaman zaman sensizliğin zincirleri zorluyor damarlarımı ve sen diye diye ölmek istiyorum. Nedensizmiş sevdaların kaynağı,biliyor musun? Öyle bir rüzgar esermiş sam yeli misali, gelir kucağına otururmuş aşk,gülen gözleriyle ve sen, ne olduğunu anlayamaz,sarsılırmışsın fırtınadaki gemi gibi. İşte buymuş aşk misafiri...Olmadı, misafir demek olmadı. Gider misafir dediğin, süresi dolunca...Oysa, damarımdaki kan gibi benimleyken sen, gidemezsin ki benden bir an bile. Şimdi yoksun, nerdesin bilemiyorum...Döner misin gittiğin yerlerden onu da bilmiyorum. Bildiğim tek şey, yaşamamın amacı olduğun, beni öylesine sevdiğin...ve bildiğim tek şey sevgine inanmak...Seni düşündüğüm kadar mı düşünüyorsun beni...Bu, hiç önemli değil...Senin, bu evrende var olman ya da bir gün olmaman da değil. Önemli olan ruhunun bir yerinde yer etmiş olmam...Biliyorum ki ordayım, biliyorsun ki bendesin. Olay bu.
4.12.2004/ Serap Hoca
-----------------------
Sana Söz Aşkım
Yokluğunda sen vardın gene; bir ışıktın yüreğimden,tüm dünyaya iyilik saçan.Ne güzel şey seni sevmek.Bir an dursa dünya inan,senin güzel bakışın canlandırır hayatı.Yumak yumak bir kartopu nasıl büyürse yuvarlandıkça, senin sevgin de inan büyüdükçe büyüyor bende kaldıkça.Yokluğunda sen vardın gene, şimşek gibi aydınlattın yüreğimin senli sensiz her yerini ve güç verdin bana bilmeden. Bu bir gizli güçtür, bu senden bana akıştır. Nehrin yatağını bilmesi gibi sular hep sana doğru akar.
Zamanın bir yerinde güneş batar belki, karanlığa boğulur tüm evren ve ben giderim. Hani hep gideceğim derdim de kızardın ya bana. Giderim işte bir gün de üzüldüğüm tek şey,vedasız gidişim olacaktır sana. Sana doyamadım diyemeden, bir veda edemeden gitmek var ya. Asıl ölüm işte o. Düşünme diyeceksin, bak bahara diyeceksin, kuşları ve çiçekleri anlatacaksın, yaşamak varken ölmek niye diyeceksin. Ama bilmezsin ki yaşamak ölüm varken güzel. Bir gün gitme durumu olunca yaşama daha sıkı sarılıyor kişi oğlu... Kalan bir süre var ve bu sürede nasıl yaşamalı da cenneti dünyada tatmalı? Ah gülüm, yaşamak seninle güzeldi oysa. Seninle yaşlanmak güzeldi. Sana bir çay demleyebilmek güzeldi.
Hayat çok güzel gülüm, çünkü sen varsın şu koskoca evrenin bir yerinde. Her sabah uyanıp güne günaydın diyorsun ve yüzünü yıkıyorsun, aynaya baktığında gördüğün gözde ben varım. Bu, dünyanın en güzel şeyi. Seni çok seviyorum aşkım. Beni unutmayacağını biliyorum. Canımsın dediğim ilk günden beri bendesin ve son güne dek bende kalacaksın. Söz veriyorum.
23.12.2004/ Serap Hoca