YARALI YÜREK…

Geceyle başladı yine acı çekişlerim
Dindiremedim bir türlü sensizliğin acısını
Tükettim kendimi meyhane köşelerinde
Her şişenin dibini ayrı ayrı görerek
Kafamdaki dertleri düşünmeyeyim dedim
Tutundum aşkının dallarına
Ama yine olmadı yine beceremedim sensizliği
Gece, gündüz içip karıştırdım zamanı
Derdime derman aradım her içki yudumunda
Ne güneşin doğuşunu ne de batışını görebildim
Koskoca bir ömrü bitirdim bir ara sokak meyhanesinde
Çok istedim beni sevmeni bir ömür mutlu kalmayı
Ama gelmedin, görmedin sevgimi
Kapattın sana açılan tüm yolları
Ben de çürüttüm bedenimi her şişe de
Ne olur getir bana o gül yüzünü de
Şenlensin ikimizin aşkıyla bizi gören her bir sevgili
Belki sana yazamadım birkaç satır sevda cümlesi
Ama gözlerinde gördüğüm alevle ısıttım kendimi kara kışta
Hadi durma sevdiğim kendimi daha da tüketmeden içki masalarında
Gel kurtar beni sensizlikte düştüğüm halden
Gülüm ol ve seni koklayarak uyanayım her yeni güne
Seni sevmenin güzelliğine kapılarak
Aşayım sevdanın dikenli yollarını
Ve yolun sonunda seni, senin sonunda da aşkı göreyim
Yüzündeki sıcak bakışta mutluluğu
Kalbinde hiç durmayan atışlarda aşkını tadayım
Yoksa bir ömür meyhanedeki sakilerle dostluk edeceğim
Ve sessizce bir gün bir şişenin dibinde son olacağım
Ebediyen senden ve aşktan yoksun kalarak
Serpeceğim üzerime ölümün soğuk toprağını
Her gece acıyan kalbimi kanata kanata…