Bazen yetiþemem sandýklarýma bile yetiþebiliyor olmak þaþýrtýyor beni. Karýncalar gibi koþuþturdukça yeniden þarj oluyoruz sanki. Bitmeyen bir döngü aslýnda bu, hep ayný resmi yapmaya çalýþýyoruz, bir öncekinden eksik olmamalý bir diðeri, hatta geçmeli...

Aslýnda boþa heba edilen bir yaþamdýr erkekler için kadýnlarýn ki.. Ne kadar farklý iki varlýðýz aslýnda ve ne kadar çabalasak ta, ayný pencereden bakamýyoruz. Elbette bakýyormuþ gibi yapýyoruz, ta ki kazanmak için çýktýðýmýz bir yarýþýn galibi olana dek. O meþhur madalyayý göðüslerimize taktýðýmýz da, ne mi oluyor? Sonrasý pek çoðumuzca malum aslýnda, edinilenler tek tek harcanýyor, kâh farkýna varýyoruz neler harcadýðýmýzýn, kâh aldýrmadan gülüp geçiyoruz. Sanýyoruz ki; yerine koyulmadan yeterince idare eder elimizdekiler. Ne yazýk pek çoðu idare etmiyor.


Bir çocuk gibidir kadýn; ama týrnaklarýný hiç kesmez, keserse; yani gardýný düþürürse; iþinin biteceðini bilir. Hükmetmek ister en uysalý bile, aslýnda doðduðu o günden beri ezilmiþlik ve horlanmýþlýk yatar bunun altýnda. Bunu görebilen bir erkek zaten en büyük ödülü alýp bir ömür o meþhur saadet duygusuyla yaþayýp gidecektir. Kamçýsýný göstermez, gücünü ondan güç aldýðýnda ortaya koyar, kollar, ama son sözü kadýnýn söylemesinden irkilmez. Bilir ki; kadýn bunu üstün gelmek için yapmýyor, kendi sesini duymak istiyor sadece, içten, naif ama kuvvetli sesini...
     
Var olmak istiyor. Var olmak; gökteki yýldýzlar kadar... Ýçinde saklý hazinelerinden, yüreðindeki þefkatten, bitmeyin enerjisinden yararlansýn istiyor dünya. Kýymetli olduðunu hissetmek, bu duyguyla daha çok çalýþmak, üretmek, ürettikçe çoðalmak, çoðaltmak istiyor.


Kadýn kadýn olmak istemiyor aslýnda, o insan olmak istiyor ona bakan bir çift gözün retinasýnda. Tenlerin þaha kalkýp onun insan olduðunu unuttuðu o dakikalarda bile, belki karþý tarafý memnun etmek güdüsü var kim bilir. Kendi için yaþamayý seçememiþ bir tür o. O öðretilenleri çok iyi ezberlemiþ, itirazsýz, sükut içinde, kabullenmiþ ama mutsuz, mutsuzluðundansa bir haber dünya.

Kadýn ezberlerinden memnun olmasa bile ezberlerine taþýrken yüksünmez. Bilir ki; ezberleri olmasa yarýmdýr, öyle çok þey ezberletilmiþtir ki, bir bunu bilmez.

Dilinde pelesenk ettikleri, yüreðinin serzeniþleridir. Aðýrlýðýndan taþýyamadýðý yüreðini, gün olur, býrakýp bir diðer cinsin, erkeðinin omuzlarýna, merakla bekler. Görür ki; bir gün bile taþýnamayan bir yürektir o. Koþar, koþmak illaki bir yere yada birine yetiþmek duygusunu içermese de, koþmak bir eylemdir ve kadýn eylemlerin insanýdýr. Durursa; arýzalanýr, durursa; daha çok düþünür, durursa; bir daha koþamamaktan korkar. Bir daha koþamamak sanki bir daha nefes alamamakla eþdeðerdir.

Kadýn baþýný dayadýðý omzun hakkettiði omuz olduðunu düþünür. Ýçinde barýndýrdýðý suçluluk duygusu o omzun baþýný acýtýp acýtmadýðýna aldýrmadan, inatla dayanmaya devam etmesine nedendir. Vazgeçiþleri sancýlýdýr kadýnýn ve son çaredir hep. Pes etmemek için kendiyle ettiði kavgalar, nedensiz hezeyanlara dönüþür. Erkek bilmez kadýnýn pes etmemek için direndiðini, sanýr ki bu kadýnýn zaafý, zayýflýðýdýr. Kadýn kýnýnda daha güzeldir, diþlerini gýcýrdatmasý hayra alamet deðildir aslýnda. Sessizlik sukuttan deðildir, sessizlik söyleneceklerin biriktiðini gösterir. O kadar çok þey biriktirir ki kadýn, ortaya çýkardýðýnda ortadakilerden haz etmeyenlerin çokluðu bile, kadýnýn haklýlýðýnýn bir kanýtý gibidir. Kolay kanar, kolay incinir, zor affeder!

Kadýnca düþünmek, erkekçe düþünmekten daha yorucudur. Yorulduðunda dinlenmek için uðradýðý tek limandýr sevdasýnýn kollarý. Kollar sardýðýnda tenleri, yüreklerin yükü hafifler. Kadýn yüreðini hafifletmek peþindedir, erkek bedenini, bu bile ne kadar ayrý yollarda yürümekte olduklarýnýn kanýtýdýr. Yine de yürürler, bir gün ayný yolda karþýlaþmak umuduyla...

Kadýn, elindekini paylaþabilir, yüreðindekileri asla!


Talan Ayþe Kanca